Η Λαμία μπαίνει σε επικίνδυνα μονοπάτια μετά και την ήττα από την ΑΕΛ. Και αυτό όχι γιατί έχασε ένα ματς εντός έδρας απέναντι σε έναν ανταγωνιστή στη μάχη της σωτηρίας, ούτε γιατί απέτυχε να πάρει τη νίκη για 6ο συνεχόμενο ματς πρωταθλήματος.
Όλα τα προηγούμενα είναι επακόλουθα. Αποτελέσματα της αγωνιστικής (και όχι μόνο) κρίσης που βιώνει το συγκρότημα του Μπάμπη Τεννέ εδώ και καιρό. Γιατί η Λαμία, από το ματς με τον Πλατανιά και μετά δεν αποδίδει καλό ποδόσφαιρο και δεν δείχνει καθόλου σίγουρη στα πατήματά της.
Και αν αυτό καμουφλαρίστηκε και κρύφτηκε πίσω από το αήττητο των 5 αγώνων (με 5 ισοπαλίες και καμία νίκη), δεν μπορεί πια να μπαίνει κάτω από το χαλί, μετά και τη σημερινή εύκολη (κακά τα ψέματα), ήττα από την Λάρισα.
Σκεφτείτε λίγο το σερί των 5 ισοπαλιών και πως ήρθε. Θυμηθείτε την πίεση που άσκησε η Λιβαδειά στο εκτός έδρας 0-0, την ανέλπιστη ισοπαλία με τον Απόλλων στο τέλος και ενώ η “Ελαφρά Ταξιαρχία” είχε χάσει ένα..σκασμό ευκαιριών, φέρτε στο νου την ισοφάριση με τον Παναιτωλικό στην τελευταία φάση του αγώνα.
Ναι, σε αυτά τα ματς η Λαμία στάθηκε ηρωικά και πάλεψε μέχρι τέλους, δεν τα παράτησε ποτέ και δικαιώθηκε αλλά ας το παραδεχτούμε. Δεν έπαιξε καθόλου καλά και ήταν και τυχερή σε κάποια σημεία. Καλά δεν έπαιξε ούτε στον αγώνα με την Κέρκυρα, όταν είχε ένα ολόκληρο ημίχρονο για να νικήσει 9 παίκτες και δεν έκανε παρά μόνο μία φάση (με τον Βάντερσον, που δεν βρίσκεται πια στα πλάνα…).
Και δεν πρόκειται για ματς με τις καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος, πρόκειται για αναμετρήσεις με ομάδες παρόμοιου βεληνεκούς με το συγκρότημα του Τεννέ.
Σε όλα αυτά τα παιχνίδια η Λαμία είτε δεν μπόρεσε να κεφαλαιοποιήσει το τεράστιο αβαντάζ της (11 εναντίον 9), για να κάνει το…αυτονόητο και να πάρει τη νίκη (με Κέρκυρα), είτε ήταν χειρότερη από τον αντίπαλο αλλά με κάποιο τρόπο έσωσε το βαθμό (με Λιβαδειά, Απόλλων και Παναιτωλικό).
Σήμερα δεν έγινε ούτε αυτό, δεν σώθηκε ούτε ο βαθμός. Η Λάρισα μπήκε αποφασισμένη στο ΔΑΚ και καθάρισε εύκολα το παιχνίδι με δυο αντεπιθέσεις. Στη συνέχεια, εξίσου εύκολα έκανε διαχείριση του 2-0 και πέρα από το δοκάρι του Αναστασόπουλου δεν απειλήθηκε.
Κάτι σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας και φυσικά δεν είναι καθόλου καλό. Το πρόβλημα βέβαια δεν περιορίζεται μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι. Αυτή τη στιγμή που γράφεται το κείμενο, υπάρχει ένα ανοιχτό αγκάθι στα εσώτερα της ομάδας, το θέμα του Βάντερσον.
Η υπόθεση αυτή δεν έχει διασαφηνιστεί πλήρως αλλά ο αντίκτυπος της είναι φανερός. Την ώρα που δεν γνωρίζουμε ποιο είναι το πειθαρχικό παράπτωμα του Βραζιλιάνου για το οποίο μιλάει η διοίκηση, βλέπουμε την ομάδα να χάνει πολλά από την απουσία του.
Σε δημιουργικότητα και εκτέλεση, σε κράτημα της μπάλας και καλές τελικές πάσες. Η Λαμία, ειδικά στην κατάσταση που βρίσκεται τώρα, δεν έχει την πολυτέλεια να στερείται τις υπηρεσίες ενός τέτοιου παίκτη, διότι απλά δεν μπορεί να αναπληρώσει το κενό του μέσα από το υπάρχον ρόστερ.
Και εν πάση περιπτώσει, αν το παράπτωμα είναι τόσο βαρύ και δεν μπορεί να συγχωρεθεί, ας προχωρήσει άμεσα η διοίκηση σε επίσημες ανακοινώσεις και ας ψάξει για τον αντικαταστάτη του. Διότι όσο σέρνεται το θέμα, τόσο θα μεγαλώνει η εσωστρέφεια και το κακό κλίμα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, όσο πιο γρήγορα ξεκαθαρίζουν τα πράγματα, τόσο το καλύτερο. Όσο χρονίζουν, τόσο το χειρότερο.
Το ζήτημα του Βάντερσον, μαζί με την αγωνιστική κρίση, την απουσία του στυλοβάτη της άμυνας Αναστασιάδη και κάποιες λανθασμένες επιλογές στη στελέχωση (όπως πχ ο Κρισάντους και όχι μόνο…), έχουν φέρει την ομάδα να κινείται επί ξυρού ακμής.
Η διακοπή παρέχει το χρόνο που απαιτείται ώστε να λυθούν αυτά τα ζητήματα για να επιστρέψει η ομάδα στον δρόμο εκείνο που μας έχει συνηθίσει, στο σωστό μονοπάτι. Η κατάσταση είναι άσχημη, αλλά όχι τραγική. Ντεφορμάρισμα περνάνε και θα περάσουν όλοι, ενώ στο πρωτάθλημα δύο ομάδες έχουν ήδη ξεχωρίσει ως οι χειρότερες (και μέσα σε αυτές δεν βρίσκεται η Λαμία καθώς πρόκειται για τον Πλατανιά και την Κέρκυρα).
Χρόνος λοιπόν υπάρχει και οι υπεύθυνοι πρέπει να τον αξιοποιήσουν για να κλείσουν τα όποια ανοιχτά ζητήματα και να διασφαλίσουν ότι η πορεία από δω και στο εξής θα είναι αυτή που πρέπει. Γιατί όπως οι καλοί καπετάνιοι φαίνονται στις φουρτούνες, έτσι και οι καλοί παράγοντες φαίνονται στις κρίσεις. Γιατί και η ομάδα το αξίζει να σωθεί και η πόλη ολόκληρη που στηρίζει με ζέση το εγχείρημα και την παρουσία του ΠΑΣ στα σαλόνια της Σούπερ Λιγκ.
