Ο ΠΑΣ Λαμία είναι έτοιμος να πυροδοτήσει την βόμβα με την απόκτηση του 28χρονου Φακούντο Μπερτόλιο, ο οποίος πήρε το βάπτισμα του πυρός στην «μπιανκοσελέστε» επί εποχής Μαραντόνα και υπήρξε μία από τις αδυναμίες του «πίμπε ντ’ όρο». Το LamiaSports σας θυμίζει την ιστορία ενός τεράστιου ταλέντου που πλήρωσε τις λάθος επιλογές ομάδων…
Ένα πράγμα της είχε ζητήσει. Να κρατηθεί λιγάκι. Να μην γεννήσει εκείνο το πρωινό. Δεν τον άκουσε. Εκείνο το πρωινό της 30ης Ιουνίου του 1990, ολόκληρη η Αργεντινή βγήκε πάλι στους δρόμους για χάρη του επίγειου Θεού της, του Ντιέγκο Μαραντόνα. Μπορεί εκείνος να υπέφερε τα πάνδεινα από τις κλωτσιές των Γιουγκοσλάβων που βαρούσαν στο ψαχνό (σε εκείνο το ματς είχε αποβληθεί ο μετέπειτα «δικός» μας Ράφικ Σαμπανάντζοβιτς), όμως η δουλειά έγινε, αφού η «μπιανκοσελέστε» με ήρωα τον Σέρχιο Γκοϊκοετσέα απέκλειε στα πέναλτι τους «πλάβι» και έπαιρνε το εισιτήριο για τα ημιτελικά του ιταλικού Μουντιάλ.
Ο Νέστορ Μπερτόλιο ήταν από τους ελάχιστους κατοίκους του Σαν Χοσέ ντε Εσκίνα (ένα χωριουδάκι 8.000 ψυχών βορειοανατολικά του Σάντα Φε) που έχασαν το πανηγύρι. Τα σπασμένα… νερά της κυρίας Μόνικα τον οδήγησαν άρον-άρον στο κοντινότερο μαιευτήριο, όπου την ίδια ημέρα που ο μεγάλος Ντιέγκο οδηγούσε την «μπιανκοσελέστε» σε ακόμα μία χρυσή σελίδα στην ιστορία της, έβλεπε το πρώτο φως ο Φακούντο Μπερτόλιο.
Χρειάστηκαν περίπου δύο δεκαετίες για να τον συγχρωτιστεί μαζί του. Ήταν σαν να συνομιλούσε με τον Θεό: «Μερικές φορές νιώθω ότι όλα κυλάνε πολύ γρήγορα. Προσπαθώ να είμαι ήρεμος για να προλαβαίνω τις εξελίξεις ώστε να μην τρελαθώ», ομολογούσε με παρρησία, ο 19χρονος (τότε) Φακούντο, όταν είδε το όνομα του ανάμεσα στις κλήσεις του ομοσπονδιακού τεχνικού για το φιλικό της 6ης Μαΐου του 2010 απέναντι στην Αϊτή, λίγο πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο της Νοτίου Αφρικής. Ο προπονητής Ντιέγκο Μαραντόνα δεν είχε καμία σχέση με τον παίκτη Ντιέγκο. Ήταν θνητός, με ανθρώπινες αδυναμίες και πολλές φορές θολωμένο βλέμμα. Εκείνο το φιλικό δεν ήταν test event για το Μουντιάλ, μα μία ευκαιρία για τους εγχώριους σταρ να γράψουν έστω και μία συμμετοχή με την μεγάλη Εθνική. Επί των ημερών του 108 διαφορετικοί παίκτες είχαν την ευκαιρία να παίξουν με την «μπιανκοσελέστε». Ουδείς άλλος από αυτούς που ντεμπούταραν δεν έκανε κάτι πιο εντυπωσιακό από τον… άνθρωπο μας.
«Ο Ντιέγκο μου είπε να μπω μέσα και να ζητάω συνέχεια την μπάλα. Με συμβούλεψε να την ζητάω πάντα και να μη φοβάμαι μη τυχόν την χάσω. Με έκανε να αισθανθώ πολύ άνετα από την πρώτη στιγμή και να μην φοβηθώ από το βάρος της φανέλας», εξομολογήθηκε λίγο μετά την πρώτη του μεγάλη παράσταση ο Αργεντινός πιτσιρικάς. «Θα ξεκινήσει ο Άριελ Ορτέγα και άλλοι 10», τα λόγια του μεγάλου Ντιέγκο πριν από το φιλικό. Με το «7» στην πλάτη ο 19χρονος τότε Μπερτόλιο πήρε θέση ως περιφερειακός επιθετικός στο 4-3-1-2 πλάι στον Μαρτίν Παλέρμο, ο οποίος κάλλιστα θα μπορούσε να είναι μπαμπάς του!
Χρειάστηκε να περάσουν 33 λεπτά σθεναρής αντίστασης των Αϊτινών μέχρι να λυθεί ο γόρδιος δεσμός και να σκάσει ένα χειλάκι στο στόμα των ντόπιων που είχαν κατακλύσει κάθε γωνιά του γραφικού γηπέδου του Νεκουέν. Μετά από 33 λεπτά, ο μικρός τρύπωσε στο δεύτερο δοκάρι, κόλλησε τέλεια την μπάλα σε εκτέλεση φάουλ και με φαλτσαριστό πλασέ με το εξωτερικό του δεξιού του ποδιού άνοιξε το σκορ. Ακόμα κι ο Ντιέγκο θα πρέπει να εντυπωσιάστηκε! Λίγο πριν την συμπλήρωση μιας ώρας παιχνιδιού, το… μαμούνι έκλεψε την μπάλα από ένα αντίπαλο και με ακόμα ένα περίτεχνο πλασέ έβαλε και την τελευταία πινελιά στο φιλικό 4-0. Αίφνης, ένα αδιάφορο φιλικό έδειχνε να βγάζει… λαβράκι.
Το standing ovation μόλις έγινε αλλαγή στο 70ό λεπτό (συμπτωματικά από τον νυν παίκτη του Ολυμπιακού, Φράνκο Χάρα), αλλά και η αγκαλιά του Μαραντόνα μαρτυρούσε ότι ο μικρός με δύο γκολ στο ντεμπούτο του ήταν ένας σταρ εν τη γεννέσει του. Τα πράγματα όμως δεν εξελίχθηκαν ακριβώς έτσι για τον Φακούντο Μπερτόλιο, ο οποίος μέχρι σήμερα δεν έπαιξε ποτέ ξανά στην Εθνική Αργεντινής.
Ακόμα και σήμερα τον αποκαλούν «La Joya» (το κόσμημα). Είναι λαμπερός, πολύτιμος, εντυπωσιακός, μα όπως τα περισσότερα μπιζού είναι μικρός τω δέματι. Είναι αυτοδίδακτος. Έμαθε μπάλα μόνος του, παίζοντας κυρίως ποδοβόλεϊ στο χωριό του, μέχρι που (πάλι) από μόνος του άρχισε να αυτοπροτείνεται σε διάφορες ομάδες. Στις ακαδημίες της Μπόκα Τζούνιορς έκριναν ότι παραήταν εύθραυστος. Στην πιο κοντινή Κολόν του Σάντα Φε έκριναν ότι ο μικρός ήταν ένας ακατέργαστος πολύτιμος λίθος. Στα 16 του υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο και πριν καν ενηλικιωθεί είχε πάρει ήδη το βάπτισμα του πυρός στην πρώτη ομάδα από τον εμβληματικό Αντόνιο Μοάμεντ.
Τον σεζόν 2009-10 το πρωτάθλημα της Αργεντινής έμεινε ορφανό από ταλέντα μετά την πώληση του Χαβιέρ Παστόρε στην Παλέρμο, όμως δύο «εκρήξεις» ισάριθμων πιτσιρικάδων έδωσαν ακόμα περισσότερο αλατοπίπερο. Ο ένας ήταν ο Χάμες Ροντρίγκες της Μπάνφιλντ. Ο άλλος λεγόταν Φακούντο Μπερτόλιο και έπαιζε στην Κολόν. Αέρινος (1,73, 64 κιλά), τρελός ντριμπλέρ, με κάθετα τρεξίματα, εντυπωσιακές μπούκες και μυθικά γκολ έπειτα από προσωπικά σόλο απέναντι σε Μπόκα, Ουνιβερσιδάδ Κατόλικα που τον έκαναν θρύλο του Youtube και πανάκριβο πετράδι για την ομάδα του Σάντα Φε. Τελείωσε την πρώτη του κανονική σεζόν με 5 γκολ και 8 ασίστ σε 38 ματς και λίγο μετά το ντεμπούτο του με την Εθνική η Κολόν ρευστοποίησε την χρονιά του, λέγοντας «ναι» στην πρόταση 5 εκατομμυρίων δολαρίων από την Ντιναμό Κιέβου. Στα 19 του χρόνια, άγουρος τακτικά, αγύμναστος για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, ο Αργεντινός έφευγε για την άλλη άκρη της γης, όπου περίμεναν να δουν τον νέο Μαραντόνα. Το λάθος του αυτό, το πληρώνει ακόμα.
Στην Ουκρανία σύντομα κατάλαβαν ότι πήραν ένα παιδάκι. Τόσο σε χαρακτήρα, όσο και σε επίπεδο ενδυνάμωσης. Στην αρχή δυσκολευόταν να βγάλει ακόμα και τις προπονήσεις. Το κρύο και η μοναξιά ήταν ακόμα ένας ανασταλτικός παράγοντας για την εξέλιξη του. Κάθε φορά που η Ντιναμό Κιέβου προσπαθούσε με ειδικά προγράμματα ενδυνάμωσης να του βάλει λίγα… μούσκουλα εμφανιζόταν κι ένας νέος μυϊκός τραυματισμός. Η μεταγραφή στην Ουκρανία, έγινε εφιάλτης. Ο «Μπέρτο» έλυσε το οικονομικό του πρόβλημα, αλλά σταμάτησε να παίζει μπάλα και να διασκεδάζει.
Σήμερα, πέντε χρόνια μετά από εκείνη την μεταγραφή του στην Ντιναμό Κιέβου έχει φορέσει μόλις 6 φορές την φανέλα της! Οι Ουκρανοί ακόμα κλαίνε τα λεφτά τους κι ας ομολογούν ότι οι σκάουτ της παρακολουθούσαν επί ένα τρίμηνο τον Αργεντινό πριν πατήσουν την σκανδάλη και τον αποκτήσουν. Σε αυτό το διάστημα, οι επιλογές του ήταν μετρίως… μέτριες.
Στον πρώτο του δανεισμό στην Γκρέμιο (Βραζιλία) έπεσε σε μία ομάδα γεμάτη σταρ που έκανε πρωταθλητισμό και έπαιζε μόνο σε Κύπελλο και τοπικά πρωταθλήματα, με αξιοπρεπέστατα πάντως νούμερα (8 γκολ, 5 ασίστ σε 19 ματς). Στον δανεισμό του στην Εβιάν (2013-14) δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί στο δύσκολο τακτικά ποδόσφαιρο και μία ομάδα που έπαιζε συνέχεια πίσω από την μπάλα με το κοντέρ να γράφει 16 συμμετοχές. Από πέρυσι το καλοκαίρι επέστρεψε στα πάτρια εδάφη για λογαριασμό της Τίγκρε (3 γκολ σε 25 ματς), όπου ο εντελώς αλλαγμένος (σε ότι αφορά την μυϊκή του μάζα) Φακούντο άρχισε να θυμίζει κάτι από τα παλιά.
Στην Αργεντινή τέτοιους παίκτες τους αποκαλούν enganche. Είναι αυτοί που έχουν το ελεύθερο να κάνουν ότι θέλουν στο γήπεδο. Τους δίνεις την μπάλα και τους χαζεύεις.
πηγή: sdna
