Κατάγεται από τον Πόντο και είναι υπερήφανος. Θέληση, ψυχική και σωματική, απερίγραπτη.
Την καθημερινή… πάλη την έχει για πρωινό. Στην πραγματικά Πάλη, επί τάπητος, βαδίζει σε μέρη που δεν έχει ξαναβρεθεί κανείς Έλληνας αθλητής. Μόλις στα 19 του χρόνια, ο Γιώργος Πιλίδης ετοιμάζεται να κατακτήσει τα πάντα, πλέον και σε επίπεδο Ανδρών.
Αθλητής φαινόμενο, ο οποίος ποτέ δεν σκέφτηκε να τα παρατήσει, παρά τις δυσκολίες που συνάντησε και τον σοβαρό τραυματισμό του. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τον αποκαλούν το «χρυσό παιδί της ελληνικής Πάλης»
Το ραντεβού δόθηκε στο Κλειστό γυμναστήριο Πάλης στον Ασπρόπυργο. Εκεί όπου ο ιδρώτας έχει την τιμητική του. Ο Πιλίδης μιλά για τα μελλοντικά του σχέδια, τον μεγάλο του στόχο, δηλαδή το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, αλλά και τις στιγμές που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό του.
Οχτώ μετάλλια σε Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα Παίδων. Ρεκόρ, που κανείς άλλος δεν έχει πετύχει. Κι αν είναι ικανοποιημένος με αυτή την επιτυχία του; Η απάντηση του αφοπλιστική: «Αν ήταν όλα χρυσά, μόνο τότε θα ήμουν 100% ικανοποιημένος».
Προ-ολυμπιακή χρονιά αυτή και ήδη έχεις μπει με το δεξί, ειδικά μετά την τελευταία κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα U-23. Ποιοι είναι οι στόχοι σου για τη συνέχεια;
Σε ενάμιση μηνά από τώρα, έχω το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα εφήβων. Μετά, θα φύγω δυο μήνες, προετοιμασία για το παγκόσμιο πρωτάθλημα ανδρών, εκεί όπου θα προσπαθήσω να πάρω την πρόκριση για τους ολυμπιακούς αγώνες.
Πώς μπορεί ένας νέος, μόλις 19 ετών να διαχειριστεί μια τόσο μεγάλη επιτυχία;
Σίγουρα ο στόχος μου είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, αυτά τα μετάλλια είναι απλά για να μου ανοίξουν τον δρόμο προς τα εκεί. Μόνο το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες θα μπορέσει να με ικανοποιήσει πλήρως.
Σίγουρα θα έχεις ακούσει πως υπάρχουν σκέψεις για την εξέλιξη των Ολυμπιακών Αγώνων και την κατάργηση ορισμένων αθλημάτων, μέσα σ’ αυτά και η πάλη αλλά και η ξιφασκία. Ποια είναι η άποψή σου πάνω σ αυτό το θέμα;
Ήταν ένα γεγονός το οποίο μας αναστάτωσε πολύ αλλά δεν νομίζω να γίνει κάτι τέτοιο. Η πάλη είναι το πιο αρχαίο άθλημα, από τα πρώτα αγωνίσματα που μπήκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οπότε μου φαίνεται αδύνατο να την βγάλουν. Εμένα τα μαχητικά αθλήματα-ίσως επειδή και εγώ ασχολούμαι με αυτά-μου φαίνονται τα πιο θεαματικά, τα πιο δύσκολά και τα πιο άξια για να βρίσκονται εκεί.
Έχεις παράπονο που στην Ελλάδα δεν υπάρχει αρκετή αναγνώριση στο άθλημά σου;
Είναι ένα αρχαίο Ελληνικό άθλημα, το οποίο θα έπρεπε να είναι το Νο1 στην Ελλάδα, αλλά για κάποιους λόγους, πολιτικούς ίσως δεν έχουμε την κατάλληλη ανταπόκριση. Παρόλο που είναι ένα δύσκολο άθλημα δεν έχει την προσοχή που του αξίζει. Εμείς έχουμε χρέος να προσπαθούμε να ανεβάσουμε την Πάλη όσο πιο ψηλά γίνεται.
Πιστεύεις πως οι επιτυχίες σου και ένα χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες, θα φέρουν παραπάνω κόσμο στο άθλημα;
Σίγουρα το πιστεύω. Δεν έχουμε χρυσό Ολυμπιονίκη στην Ελευθέρα πάλη και θεωρώ πως ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο, θα τραβήξει πολύ κόσμο αλλά και πολλά μικρά παιδιά στο άθλημα.
Πώς προετοιμάζεσαι για τους αγώνες και ποια είναι η βοήθεια της ομοσπονδίας στην προετοιμασία σου, αλλά και γενικότερα μέσα στη χρονιά;
Ενάμιση με δύο μήνες πριν από ένα μεγάλο αγώνα, φεύγω για την Ρωσία, απ’ όπου κατάγεται και ο προπονητής μου. Εκεί ετοιμάζομαι για τους σημαντικούς αγώνες, για το Προ-ολυμπιακό παγκόσμιο, αλλά και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εκτός από το πολύ μεγάλο επίπεδο των αθλητών στη Ρωσία, διαθέτουν και πολύ καλές εγκαταστάσεις και νομίζω πως είναι αυτό που χρειάζεται κάθε αθλητής, για να προετοιμαστεί κατάλληλα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες αλλά και το Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Τα τελευταία χρόνια η ομοσπονδία μας, κάνει μεγάλες προσπάθειες. Μας έχει στείλει σε πολλά προπονητικά camp αλλά δυστυχώς, εδώ στην Ελλάδα, δεν έχουμε τις κατάλληλες εγκαταστάσεις. Σιγά-σιγά πιστεύω θα αναπτυχθούν και αυτά.
Ποια είναι η στιγμή που θυμάσαι πιο έντονα από την μέχρι τώρα πορεία σου; Ποια η πιο χαρούμενη αλλά και πιο άσχημη στιγμή;
Η στιγμή που θυμάμαι περισσότερο, η πιο θετική στιγμή είναι το πρώτο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα που κέρδισα στην κατηγορία των Παίδων. Ήταν η στιγμή που πήρα την Ποντιακή σημαία μετά τον τελικό, και έκανα τον κύκλο του σταδίου με τη σημαία στην πλάτη. Από την άλλη, ήταν δύο οι πιο άσχημες. Η μία ήταν στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, που έγινε στην Ελλάδα και ήμουν φαβορί για το χρυσό μετάλλιο. Είχε έρθει πολύς κόσμος δικός μου να με στηρίξει, εγώ όμως δεν μπόρεσα να τους ευχαριστήσω με το χρυσό μετάλλιο. Η δεύτερη ήταν το τελευταίο Παγκόσμιο πρωτάθλημα που έγινε στη Γερμανία, όπου στον πρώτο γύρω των «16» χτύπησα την ώρα του αγώνα, βγήκαν τρείς σπόνδυλοι από τη μέση και άλλοι δυο από το σβέρκο. Ήταν ένας πολύ μεγάλος και σοβαρός τραυματισμός, συνήθως μετά από κάτι τέτοιο οι άνθρωποι μπορεί και να μην περπατήσουν ξανά. Όμως εγώ το ξεπέρασα με τις κατάλληλες θεραπείες και τώρα δόξα τον Θεό είμαι καλά.
Τι συμβουλές θα έδινες σε ένα νέο παιδί που θέλει να ασχοληθεί με το άθλημά σου;
Είναι ένα αντρικό άθλημα, βγαίνεις ένας με έναν με τον αντίπαλό σου και όποιος είναι πιο δυνατός κερδίζει. Σίγουρα θα συνιστούσα σε όλους να ξεκινήσουν αυτό το άθλημα, διότι πρώτα απ’ όλα έχεις πειθαρχία και μεγαλώνεις σωστά ως άνθρωπος. Η πάλη σε βοηθάει και στην καθημερινότητα σου. Εμένα με έμαθε να παλεύω, γιατί δεν παλεύουμε μόνο στο ταπί, αλλά και καθημερινά έξω στη ζωή. Όλα όσα σου μαθαίνει αυτό το άθλημα είναι χρήσιμα για όλες τις πτυχές τις ζωής.
Έχεις πει σε μια συνέντευξη σου πως θα σου άρεσε πολύ να ασχοληθείς με το ΜΜΑ. Πιστεύεις πως η πάλη θα μπορούσε να είναι η αφετηρία, για να μπεις σ αυτό τον κόσμο?
Μέχρι τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2024 δεν ετοιμάζομαι να πάω πουθενά! Είναι ένας στόχος και αυτός, δηλαδή να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου και στο ΜΜΑ. Η πάλη είναι η πιο καλή βάση που μπορεί να έχει ένας MMAer, οπότε θα δούμε.
Ποιος είναι ο αθλητής πρότυπο για εσένα;
Για εμένα πρότυπο αθλητή όταν ξεκίνησα, ήταν ο προπονητής μου, Αμιράν Καρντάνοφ, ο πιο τεχνικός αθλητής στον κόσμο. Σίγουρα όπως καταλαβαίνετε μου αρέσει το ΜΜΑ, παρακολουθώ ΜΜΑ και θαυμάζω πολύ τον Xαμπίμπ Νουρμαγκομέντοφ. Είναι ένας άνθρωπος πρότυπο.
Ποια είναι τα όνειρα και οι φιλοδοξίες σου για το μέλλον;
Πέρα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τους δικούς μου στόχους, θα ήθελα να βοηθήσω τους ανθρώπους γύρω μου και τα πιο μικρά παιδιά, να τους δώσω ένα σωστό παράδειγμα.
Υπάρχει κάποιος που νιώθεις ότι του χρωστάς ένα μερίδιο από την επιτυχία σου;
Είναι πολλοί αυτοί οι άνθρωποι που με έχουν βοηθήσει και τους ανήκει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της επιτυχίας μου. Πρώτα απ’ όλα είναι ο παππούς μου, ο άνθρωπος που με στηρίζει και με στήριζε από μικρό, ο προπονητής μου, που χωρίς αυτόν δεν θα υπήρχε κανένα μετάλλιο και πολλοί άλλοι άνθρωποι που με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ, όπως για παράδειγμα η Ομοσπονδία. Πάρα πολύ μεγάλη βοήθεια και στήριξη έχω από τον χορηγό μου την Stoiximan.gr που θα είναι δίπλα μου και θα με στηρίζει μέχρι τους Ολυμπιακούς αγώνες στο Τόκιο.
Θέλεις να στείλεις ένα μήνυμα στον κόσμο που σε παρακολουθεί;
Ναι, θα ήθελα να στείλω ένα ηχηρό μήνυμα. Όσο παλεύω και κερδίζω, θα σηκώνω την Ποντιακή σημαία ψηλά.
Της φοιτήτριας του ΚΑΡ: Λίνας Μακαρατζη
