Η άθληση στην εποχή του COVID-19
Γράφει ο Γιάννης Γεωργαντζάς, Φοιτητής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Τμήματος Οργάνωσης και Διαχείρισης Αθλητισμού
O αθλητισμός αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι τής σύγχρονης κοινωνίας, που αντιλαμβάνεται πλέον στις μέρες μας καλύτερα από ποτέ την χρησιμότητα και τα οφέλη τής κίνησης στον ανθρώπινο οργανισμό, αλλά και γενικότερα της άθλησης.
Έτσι εκατοντάδες συμπολίτες μας ασκούνται και αθλούνται καθημερινά σε γυμναστήρια, σε εξωτερικούς χώρους κυρίως για περπάτημα και τζόκιν, αλλά και σε αθλητικούς συλλόγους. Αξίζει να αναφέρουμε και τις περιπτώσεις αθλημάτων που συνοδεύονται από μουσική. Ιδιαίτερα μερικά μάς χαρίζουν υπέροχες εικόνες, όπως η κίνηση στον πάγο.
Δυστυχώς στις μέρες μας ο λοιμός που έχει ενσκήψει, ο φονικός COVID-19 ή αλλιώς στη γλώσσα μας κορωνοϊός δεν υπολογίζει στο διάβα του ούτε τον αθλητισμό, ούτε τον αθλητή, αλλά ούτε και τον απλό ασκούμενο πολίτη.
Εδώ γεννιέται ένα δύσκολο ερώτημα. Δεδομένου ότι η άσκηση είναι πολύ χρήσιμη στην ανθρώπινη υγεία τι πρέπει να γίνει στις δύσκολες μέρες μας; Τι γίνεται λοιπόν με την ενασχόληση μας με την κίνηση; Η κίνηση μπορεί να υπάρξει εάν υπάρξει όρεξη, πίστη και αφοσίωση στο πνεύμα του αθλητισμού, της υγείας και της εξωστρέφειας. Ωστόσο ο φόβος της πανδημίας φαίνεται να περιορίζει, να επηρεάζει αρνητικά και να αλλάζει τα πράγματα. Τι πρέπει να γίνει;
Όπως λέει και ο σοφός λαός μας, «μπόρα είναι, θα περάσει». Μένουμε σπίτι, έτσι, δρούμε όλοι μαζί ενάντια στον κοινό εχθρό, τον κορωνοϊό. Δεν σταματάμε όμως, όσον αφορά την άθληση, να κρατάμε τον εαυτό μας όσο το δυνατόν πιο κοντά σε όσα κάναμε όταν η καθημερινότητά μας κυλούσε ομαλά και φυσιολογικά.
Προσπαθούμε να ακολουθήσουμε όσο μπορούμε το ίδιο πρόγραμμά άσκησης, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Σίγουρα δεν μπορούμε να ασκηθούμε στα γυμναστήρια. Πρέπει να σεβαστούμε απολύτως τα μέτρα για τον κορωνοϊό, ώστε να προφυλάξουμε τη ζωή μας και τη ζωή των άλλων. Αλλά δεν χάνουμε την επαφή από την άσκηση. Το τρέξιμο σε εξωτερικούς χώρους τής γειτονιάς μας είναι μια ικανοποιητική λύση. Πράγματι ασκούμενοι στο δρόμο μόνοι μας ή ανά δύο, είναι μια καλή λύση για να κρατήσουμε τον εαυτό μας «ζωντανό». Μην ξεχνάμε επίσης ότι το χαλαρό περπάτημα για τους ηλικιωμένους βοηθά σε πολλά πράγματα π.χ. στην κίνηση τού αίματος.
Μένουμε λοιπόν σπίτι, αλλά προσέχουμε και την διατροφή μας! Καλούμαστε να ακολουθήσουμε και ακολουθούμε κατά κύριο λόγο κανόνες μιας καθιστικής ζωής, χωρίς την κίνηση της καθημερινότητας, αυτό σημαίνει πως χρειάζεται αρκετή προσοχή στο τι τρώμε αλλά και σε τι ποσότητες τρώμε.
Επίσης στις μέρες μας μην ξεχνάμε ότι η Τεχνολογία είναι σύμμαχός μας στην άθληση. Μένουμε σπίτι, αλλά μέσω της τεχνολογίας λαμβάνουμε διάφορες πληροφορίες σχετικές με την άθληση, όπως κατάλληλες οδηγίες για ασκήσεις γυμναστικής, συνδεόμαστε με τηλεδιάσκεψη για την διεξαγωγή τών μαθημάτων τού Ελληνικού Παραδοσιακού Χορού από απόσταση και έτσι κρατάμε ενεργό το αίσθημα του «συνυπάρχω», αλλά και την από μακρού ασφαλή κοινωνικότητα μας.
Μένουμε σπίτι, αλλά δεν ξεχνάμε ότι αθλητισμός σημαίνει στόχος, θέληση και πίστη στον εαυτό και στις δυνάμεις μας κάτι που τόσο έχει ανάγκη ο κόσμος σήμερα.
Γεωργαντζάς Γιάννης,
Φοιτητής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου,
Τμήματος Οργάνωσης και Διαχείρισης Αθλητισμού.
