ΑφιερώματαΠΑΣ ΛΑΜΙΑΠοδόσφαιρο

Χρόνια πολλά Λαμιάρα!(pics+vids)

ΠΑΣ Λαμία ετών 56! Γενέθλια έχει σήμερα η μεγαλύτερη ομάδα της Στερεάς Ελλάδας και το LamiaSports της εύχεται χρόνια πολλά!

Ποδοσφαιρικός Αθλητικός Σύλλογος Λαμία 1964: Μία ομάδα που εμφανίστηκε πολύ πρόσφατα στα υψηλότερα κλιμάκια, αλλά πάντα διέθετε τον κόσμο της.

Πριν από ακριβώς 56 χρόνια έγινε η συγχώνευση του Λαμιακού και της Παλλαμιακής, με συνέπεια να προκύψει το σημερινό σωματείο.

Με την καταλυτική βοήθεια του καλού συναδέλφου Λάμπρου Αρναούτογλου από την ιστοσελίδα lamiasports.com και τις πολύτιμες πληροφορίες από το βιβλίο «Α.Σ. Λαμία 1964-2002, Η πορεία 38 χρόνων» του εκπαιδευτικού Δημήτρη Π. Αμούντζια, το Sport-Retro.gr παραθέτει την ιστορία της ομάδας.

Το ποδόσφαιρο στη Φθιώτιδα

Το 1912 ο γυμναστής Νικόλαος Παπαδημητρίου έγινε ο άνθρωπος που έμαθε το ποδόσφαιρο στην κοινωνία της Λαμίας.

Το 1928 ιδρύθηκε ο Ολυμπιακός Λαμίας και η Παλλαμιακή Ένωση, οι οποίες έδιναν φιλικά παιχνίδια είτε μεταξύ τους είτε με άλλες ομάδες, όπως ο Παμφθιωτικός Α.Ο.

Το 1930 δημιουργήθηκε μία πρώτη άτυπη ένωση σωματείων της Φθιώτιδας και της Φωκίδας που διοργάνωσε τα πρώτα πρωταθλήματα της ευρύτερης περιοχής.

Ιδού και οι κατακτήσεις (μέχρι το 1951): 13 Ολυμπιακός Λαμίας, 1 Παλλαμιακή Ένωση (1935), Εθνικός Λαμίας (1947), Παναμφισσαϊκός (1950).

Ένας από τους πιο σπουδαίους προπολεμικούς άσους του Ολυμπιακού Λαμίας, ο Ελευθέριος Κοντός του Νικολάου (γεννηθείς το 1910), πολέμησε τους Ιταλούς ως στρατιώτης του 36ου Συντάγματος Πεζικού και, δυστυχώς, απεβίωσε στις 7 Ιανουαρίου 1941 στο 1ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων.

Το 1951 δημιουργήθηκε η Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Φθιωτιδοφωκίδος, η οποία από το 1974 περιέλαβε στη σύνθεσή της και τους συλλόγους της Ευρυτανίας.

Στις αρχές, όμως, της επόμενης δεκαετίας είχε επιβαρυνθεί από τον μεγάλο αριθμό σωματείων τριών ολόκληρων νομών, με αποτέλεσμα η λειτουργία της να έχει καταστεί προβληματική.

Χαρακτηριστικό ήταν πως στην Α’ Κατηγορία υπήρχαν δυο όμιλοι (Βορρά και Νότου), στη Β’ Κατηγορία έφτασαν να υπάρχουν τέσσερις όμιλοι και στη Γ’ Κατηγορία δέκα όμιλοι.

Η ανάγκη διαχωρισμού έγινε τότε επιτακτική και το 1984, ενώ είχαν ξεκινήσει ήδη τα πρωταθλήματα, ιδρύθηκε η ΕΠΣ Φωκίδας, η οποία από την επόμενη χρονιά ανέλαβε επίσημα την ευθύνη των διοργανώσεων της περιφερείας της.

Συγχωνεύσεις και μετονομασίες

Το 1961 η ΕΠΟ αποφάσισε ότι από την επόμενη αγωνιστική περίοδο (1962-63) η Β’ Εθνική θα απαρτιζόταν από 60 ομάδες χωρισμένες σε τέσσερα γκρουπ και η πρωταθλήτρια από κάθε όμιλο θα έπαιρνε την άνοδο για την Α’ Εθνική.

Μέχρι πρότινος, οι συμμετοχές στη Β’ Εθνική ήταν: 1959-60 Παλλαμιακή, 1960-61 Παλλαμιακή, Ολυμπιακός Λαμίας, 1961-62 Παλλαμιακή, Ολυμπιακός Λαμίας, Αμφισσαϊκός, Άρης Αγίου Κωνσταντίνου.

Οι «ερυθρόλευκοι» του Ολυμπιακού Λαμίας πραγματοποίησαν Γενική Συνέλευση στις 17 Ιουνίου 1962, όταν πρότειναν στους «κιτρινόμαυρους» της Παλλαμιακής Ένωσης τη συγχώνευσή τους και τη δημιουργία ενός νέου συλλόγου.

Αρχικά η απάντηση ήταν καταφατική, όμως, η πρότασή τους να ονομαστεί Παλλαμιακή δεν έγινε αποδεκτή, με συνέπεια να διενεργηθεί νέα Γ.Σ στις 24 Ιουλίου 1962, στην αίθουσα του κινηματογράφου «Ρεξ».

Τότε αποφασίστηκε ο «γάμος» του Ολυμπιακού Λαμίας και του Παμφθιωτικού, ο καρπός του οποίου βαφτίστηκε Λαμιακός (πράσινες-κόκκινες κάθετες ρίγες η φανέλα, λευκό το σορτσάκι) και εκπροσώπησε τον νομό στη Β’ Εθνική την περίοδο 1963-64.

Εντούτοις, την ίδια χρονιά το εισιτήριο για την κατηγορία πήρε και η Παλλαμιακή ως πρωταθλήτρια της Γ’ Εθνικής, με αποτέλεσμα η Λαμία να εκπροσωπείται από δύο συλλόγους.

Στις 24 Μαΐου 1964, με πρωτοβουλία του τότε δημάρχου Ιωάννη Παπασιόπουλου και των ποδοσφαιρικών παραγόντων του νομού, πραγματοποιήθηκε Γ.Σ., η οποία «γέννησε» δύο νέα σωματεία: τον Α.Σ. Λαμία (πρώην Λαμιακός) και τον Α.Σ. Θερμοπύλαι (πρώην Παλλαμιακή).

Γενέθλια ημερομηνία θεωρείται η 1η Ιουνίου, αφού στις 7 Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς ο Α.Σ. Θερμοπύλαι απλώς απορροφήθηκε από τον Α.Σ. Λαμία.

Να σημειωθεί ότι μέχρι το 1964, ο Ολυμπιακός Λαμίας προσέθεσε έξι πρωταθλήματα στο παλμαρέ του, η Παλλαμιακή τον ανταγωνίστηκε με άλλα τόσα και ο Παμφθιωτικός τους… διέκοψε το 1963 (σ.σ. η συγχώνευση με τον Ο.Λ. είχε μόνο νομική υπόσταση, εξ ου και η συμμετοχή στην Α’ Κατηγορία Φθιωτιδοφωκίδας.

Το συγκεκριμένο κεφάλαιο κλείνει με την αναφορά μερικών ονομάτων που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στο φθιωτικό ποδόσφαιρο: Μίχος, Ριζάκος, Βρεττάκος, Τσιλαλής, Παπαγεωργίου, Ράμος, Κακάβας, Πασιάκος, Τσεκούρας, Σακελλαρίου, Παναγιωτόπουλος, Μπολώτας, Λασπιάς, Κατσούδας, Καραμουσαντάς, Παπαευθυμίου.

4/4/1965: Παναθηναϊκός – Α.Σ. Λαμία 5-1 παρ. (Λαλάκιας, Πανόπουλος, Παπαγεωργίου, Στριφτάρας, Ριζόπουλος, Τσώνος, Αργυρίου, Καρανικόλας, Μιχαλόπουλος, Ντάνος, Μάνος) 

Το ξεκίνημα του Α.Σ. Λαμία

Ο Α.Σ. Λαμία επέλεξε για χρώματα το μπλε και το λευκό, στο μέρος της καρδιάς υπήρχε το αρχικό γράμμα Λ, ενώ το πρώτο Δ.Σ. πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του κινηματογράφου «Τιτάνια» την Τετάρτη 10 Ιουνίου 1964.

Πρώτος πρόεδρος εξελέγη ο Δημήτρης Σακελλαρίου, α’ αντιπρόεδρος ο Θανάσης Παπαγεωργίου, β’ αντιπρόεδρος ο Δημήτρης Μπολώτας, γενικός γραμματέας ο Θανάσης Κατόπης, ταμίας ο Δημήτρης Μποβιάτσος, γενικός αρχηγός ο Χρήστος Στεργιόπουλος και μέλη οι Καλογερίδης, Τσιλαλής, Σουγιάς, Καραμουσαντάς, Κακάβας και Παπευθυμίου.

Το ξεκίνημα, ουσιαστικά, έγινε με μοναδική απούσα την Παλλαμιακή (Α.Σ. Θερμοπύλαι), τα στελέχη της οποίας δεν ήθελαν να ενωθούν με τους μέχρι πρότινος αντιπάλους, μηδέ να σβηστεί το μαύρο και το κίτρινο.

Πίστευαν ότι η συγχώνευση θα λειτουργούσε θετικά μόνο για τον Ολυμπιακό Λαμίας και τον Παμφθιωτικό, ενώ στην εξίσωση έμπαιναν και οι ταξικές διαφορές, αφού οι δύο τελευταίοι θεωρούνταν σύλλογοι «λαϊκών στρωμάτων».

Σε αυτό το σημείο να σημειωθεί ότι ο Α.Σ. Λαμία δεν προήλθε από συγχώνευση, αλλά από μετονομασία, όπως μπορείτε να δείτε στο συγκεκριμένο δημοσίευμα.

Τελέστηκε αγιασμός στο Εθνικό Στάδιο της πόλης, ενώ μετά ο Α.Σ. Λαμία και ο Α.Σ. Θερμοπύλαι έκαναν προπόνηση, προτού δώσουν φιλικό αγώνα (τρία ημίχρονα των 30 λεπτών) υπό το βλέμμα τοπικών φορέων και φιλάθλων.

Πρώτος προπονητής των «κυανόλευκων» ήταν ο 41χρονος Ιστβάν Τουρμπέκι, καταγόμενος από την περίφημη ποδοσφαιρική σχολή της Ουγγαρίας, ο οποίος μεταξύ άλλων είχε αγωνιστεί σε ΜΤΚ, Προ Πάτρια (Ιταλία) και Μπορντό.

Αργότερα, μεταξύ άλλων, κάθισε στον πάγκο των Τρικάλων και κυπριακών ομάδων (Πεζοπορικός, Άρης Λεμεσού, Ανόρθωση), ενώ απεβίωσε τον Μάιο του 1996 στο «νησί της Αφροδίτης».

Τα πρώτα ματς

Το απόγευμα της Κυριακής 21 Ιουνίου 1964, ο Α.Σ. Λαμία τέθηκε αντιμέτωπος με επίλεκτη ομάδα του Πειραιά, παρουσία χιλιάδων φιλάθλων στο Εθνικό Στάδιο.

Ο διευθυντής της νομαρχίας Θεόδωρος Κακαντούσης αθλοθέτησε βαρύτιμο κύπελλο για τον νικητή της αναμέτρησης, η οποία άρχισε με γκολ μόλις στο 5ο λεπτό υπέρ των φιλοξενούμενων.

Ο Α.Σ. Λαμία απάντησε περίπου 10 λεπτά αργότερα, αλλά γύρω στο 30’ ο Τσιτσιγάνης έδωσε εκ νέου το προβάδισμα στη μικτή ομάδα του Πειραιά.

Οι γηπεδούχοι, πάντως, δεν το έβαλαν κάτω, καθώς στο 33’ ο Μάνος ισοφάρισε ξανά με ευθύβολο συρτό σουτ, ενώ στο β’ ημίχρονο ήταν πιο οργανωμένοι αμυντικά.

Με τον Τσίτζιρα κάτω από τα γκολπόστ και μπροστά του την τριάδα Σαμπάνη-Λαλάκια-Παπαγεωργίου, οι Φθιώτες κράτησαν εύκολα στα μετόπισθεν, είχαν δοκάρι στο 60’ με σουτ του Αργυρίου, ενώ στην εκπνοή πήραν τη νίκη με 3-2 χάρη σε ατομική προσπάθεια και σουτ του Καρανικόλα.

Αναφορικά με την παρθενική παρουσία της στη Β’ Εθνική, η ομάδα της Λαμίας κατέλαβε την 3η θέση του Δ’ ομίλου με 65 βαθμούς, δηλαδή οκτώ λιγότερους από τον πρωτοπόρο Εδεσσαϊκό.

Η πρεμιέρα με την Αναγέννηση Καρδίτσας στέφθηκε από επιτυχία (2-1) με γκολ των Ντάνου και Καρανικόλα, ενώ στο πρώτο εκτός έδρας ματς με τον Λεβαδειακό (1-1 με σκόρερ τον Καρανικόλα) χιλιάδες φίλοι της την ακολούθησαν στη Βοιωτία.

Ίσως το πιο ξεχωριστό ματς του Α.Σ. Λαμία για τη σεζόν 1964-65 να ήταν εκείνο με τον Νικηφόρο στη Φλώρινα, όπου ξέσπασαν επεισόδια.

Η αναμέτρηση διεξήχθη σε έναν λασπωμένο και χιονισμένο αγωνιστικό χώρο, ωστόσο αυτό δεν εμπόδισε τους φιλοξενούμενους να πάρουν τη νίκη (0-1) με δυνατό σουτ του Βελή στο 49’.

Με τη λήξη του αγώνα θερμόαιμοι οπαδοί των γηπεδούχων έσπασαν τα κιγκλιδώματα του γηπέδου και χτύπησαν παίκτες/παράγοντες της Λαμίας, ενώ κάποιοι επιτέθηκαν σε έναν εκ των βοηθών του διαιτητή.

Από τα χτυπήματα προκλήθηκε αιμάτωμα στα μάτια του ποδοσφαιριστή Μακρή, ενώ ο προπονητής Τουρμπέκι δέχθηκε γροθιά από τον ομόλογό του!

Ο «Κουβαλέας» και ο Βασιλείου

Με αφορμή αυτό το αφιέρωμα, ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει σε δύο από τις πιο οικείες φυσιογνωμίες του Α.Σ. Λαμία για διαφορετικούς λόγους.

Ο πρώτος είναι ο Γιάννης Γούβαλης, ο θρυλικός «Κουβαλέας» ή «Γουβαλέας», ο οποίος υπήρξε φροντιστής της ομάδας επί σειρά δεκαετιών.

Γεννήθηκε το 1922 και υπήρξε ο πρώτος κινηματογραφιστής της πόλης, ενώ σταδιακά εργάστηκε ως έφορος υλικού σε Ολυμπιακό Λαμίας, Λαμιακό και Α.Σ. Λαμία.

Επί 56 ολόκληρα χρόνια προσέφερε άοκνα και ακούραστα τις υπηρεσίες του, αποτελώντας τον συνδετικό κρίκο μεταξύ αθλητών-φιλάθλων-παραγόντων.

Πάντα κεφάτος, ευδιάθετος και έτοιμος να πει ένα ανέκδοτο ή έναν καλό λόγο για οποιοδήποτε από τα «παιδιά του».

Μία άλλη μορφή του φθιωτικού ποδοσφαίρου ήταν ο ηθοποιός Γιώργος Βασιλείου, ο οποίος γεννήθηκε το 1950 και σε παιδική ηλικία ασχολήθηκε με τον κλασικό αθλητισμό.

Ως έφηβος υπερασπίστηκε την εστία της Παλλαμιακής και από τα 19 μέχρι τα 22 του εκείνη του Α.Σ. Λαμία, αγωνιζόμενος μάλιστα στη Β’ Εθνική.

Ο ίδιος είχε αποκαλύψει σε συνέντευξή του ότι η ΑΕΚ είχε εκφράσει ενδιαφέρον για την απόκτησή του, αλλά και πως η διοίκηση του συλλόγου του το είχε αποκρύψει.

Αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι εκείνη την εποχή η «Ένωση» αναζητούσε τον διάδοχο του εμβληματικού Στέλιου Σεραφείδη, τότε ο αείμνηστος ηθοποιός βγαίνει αληθινός.

Τελικά, το 1972 η ΑΕΚ απέκτησε τον Λάκη Στεργιούδα από τη Νίκη Πολυγύρου και ο Γιώργος Βασιλείου εγγράφηκε στη Δραματική Σχολή.

28/2/1971: Α.Σ. Λαμία – ΑΕΚ 1-4 (Ο Ανδρέας Παπαεμμανουήλ νικά τον Γιώργο Βασιλείου και γράφει το τελικό αποτέλεσμα) 

Οι ξεχωριστοί αγώνες

Κατά την πρώτη σεζόν της ιστορίας του, ο Α.Σ. Λαμία έδειξε τη δυναμική του, αφού εκτός από την 3η θέση στον όμιλο που συμμετείχε στη Β’ Εθνική, προκρίθηκε μέχρι τον 3ο γύρο του Κυπέλλου.

Αφού ξεπέρασε το εμπόδιο του Α.Ο. Τρίκαλα με 5-2 και του Ολυμπιακού Χαλκίδας με 5-0, στις 4 Απριλίου 1965 η ομάδα της Φθιώτιδας προηγήθηκε του Παναθηναϊκού στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, χάρη σε γκολ του Ριζόπουλου στο 15ο λεπτό.

Ο Τάκης Λουκανίδης ισοφάρισε στο 47’ και το όνειρο κράτησε μέχρι την παράταση, όπου το πανίσχυρο «τριφύλλι» της εποχής επιβλήθηκε 5-1.

Τρία χρόνια αργότερα, ο Α.Σ. Λαμία προηγήθηκε 2-0 του Α.Ο. Τρίκαλα στο ντέρμπι κορυφής της 25ης αγωνιστικής, αλλά το τελικό 2-2 του στέρησε το δικαίωμα να περάσει πρώτος σε ένα κομβικό σημείο.

Την ίδια σεζόν άγγιξε το «θαύμα» της πρόκρισης επί του Παναθηναϊκού, όταν προηγήθηκε στο 90’ με τον Παναγιώτη Καρανικόλα, προτού ισοφαριστεί λίγα δευτερόλεπτα αργότερα από απευθείας εκτέλεση κόρνερ του Μίμη Δομάζου (!) και αποκλειστεί με γκολ του Σταμάτη Βουρδαμή στο 120’.

5/6/1968: Α.Σ. Λαμία – Παναθηναϊκός 1-2 παρ. (Οι αρχηγοί Μίμης Δομάζος και Παναγιώτης Καρανικόλας με τη διαιτητική τριάδα)

Επόμενος σταθμός: Σεζόν 1971-72. Ο Α.Σ. Λαμία κατέλαβε την 4η θέση του ομίλου του στη Β’ Εθνική, αλλά στο Κύπελλο Ελλάδας έφτασε μέχρι την ημιτελική φάση, όπου τέθηκε νοκ-άουτ από τον μετέπειτα νικητή ΠΑΟΚ.

Βέβαια πριν από το ματς της Τούμπας, οι «κυανόλευκοι» είχαν λυγίσει Α.Ε. Ορχομενού και ΠΑΣ Κόρινθο, εν συνεχεία (8/3/1972) σόκαραν την ΑΕΚ με 1-0 στην παράταση (σκόρερ ο Ζέρβας στο 110’ με τρομερό σουτ) και στις 14/6/1972 τον ΟΦΗ με 4-2 στη διαδικασία των πέναλτι!

Η σύνθεση του Α.Σ. Λαμία στο ματς με την ΑΕΚ: Πίρτσος, Σκέντζος, Μακρής, Ντεσιμόνης, Αποστολόπουλος, Γιαννέλος, Τραχανάς, Ζέρβας, Μποφίλιος, Στέφας (60′ Κοντέλλας), Μάρκου (110′ Κυριακού).

Η διετία 1984-1985 γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην ιστορία του φθιωτικού ποδοσφαίρου, αρχής γενομένης από τις 31 Οκτωβρίου 1984, όταν ο Α.Σ. Λαμία απέκλεισε εκ νέου την ΑΕΚ (1-0), αυτή τη φορά με κεφαλιά του Γιάννη Μαντζίκου στο 20ό λεπτό.

Την επόμενη σεζόν και συγκεκριμένα στις 14 Δεκεμβρίου 1985, ο Α.Σ. Λαμία προηγήθηκε 1-0 στο ΟΑΚΑ με γκολ του Θέμη Κατσαούνου, αλλά ο Ολυμπιακός ανέτρεψε τα δεδομένα (2-1) με παίκτη περισσότερο και αμφισβητούμενο γκολ (το 1-1 του Τάσου Μητρόπουλου).

Στη ρεβάνς της 29ης Δεκεμβρίου, ο Στέφανος Καλλιντέρογλου είχε δοκάρι στο 22’, προτού ο Νίκος Αναστόπουλος διπλασιάσει τις νίκες των «ερυθρολεύκων» (0-1 με πανέμορφο ψαλιδάκι στο 70’).

Διάσημοι προπονητές

Μέχρι το καλοκαίρι του 2017 ο Α.Σ. Λαμία δεν είχε αγωνιστεί στην Α’ Εθνική, ενώ από το 1980 μέχρι το 2014 αγνοούσε και τη συμμετοχή στη Β’ Εθνική.

Εντούτοις, υπήρξαν διάσημοι προπονητές που θήτευσαν στην κορυφαία ομάδα της Φθιώτιδας, αρχής γενομένης από τον Γιάννη Παπαντωνίου κατά τη σεζόν 1969-70.

Ανδρέας Σταματιάδης, Παύλος Γρηγοριάδης, Ζαχαρίας Πιτυχούτης, Θανάσης Κίνλεϊ (Σούλης), Γιάννης Γκαϊτατζής, Ανδρέας Παπαεμμανουήλ, Τάκης Νικολούδης, Γιάννης Γούναρης και Ντανιέλ Μπατίστα ήταν μερικοί εξ αυτών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι με εξαίρεση τον Ιστβάν Τουρμπέκι, ο οποίος ήταν ο πρώτος προπονητής (σ.σ. δούλεψε και το 1974-75) και τον Γκόμες ντε Φαρία (1977-78), δεν υπήρξαν ξένοι στον πάγκο του Α.Σ. Λαμία για σεβαστό χρονικό διάστημα.

Αργότερα εμφανίστηκαν κι άλλοι όπως ο, Έλληνας στην πορεία, Ντανιέλ Μπατίστα ή ο Ζόραν Μπάμποβιτς, αλλά ως επί το πλείστον η διοίκηση προέβαινε σε εγχώριες επιλογές.

Ο Ιστβάν Τουρμπέκι σε νεαρή ηλικία

Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει στον Μπάμπη Τεννέ, ο οποίος οδήγησε τον σύλλογο στην παρθενική του παρουσία στη Super League, ενώ θα ήταν παράλειψη αν δεν υπήρχε αναφορά στον ιδιοκτήτη Πανουργιά Παπαϊωάννου που από τις αρχές της δεκαετίας μέχρι πέρυσι τον ανέβασε σε όλες τις κατηγορίες!

Ο Α.Σ. Λαμία, όπως πολλές επαρχιακές ομάδες, είχε ανέκαθεν τον κόσμο του, αλλά στις εποχές που δεν είχε εξαπλωθεί ο στυγνός επαγγελματισμός και όλα όσα έχουν απογοητεύσει τους Έλληνες φιλάθλους.

Το παράδοξο είναι ότι το Εθνικό Στάδιο γέμιζε όταν ο σύλλογος αγωνιζόταν στα… χωράφια και στις μέρες μας πολλές φορές τα κενά καθίσματα είναι περισσότερα από τα κατειλημμένα.

Μακάρι οι φορείς, οι παράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου, αλλά και οι συγκυρίες να ωθήσουν ξανά τον κόσμο προς τη γοητεία του γηπέδου, τη μυρωδιά του χορταριού, το «βρώμικο» μετά το ματς, τη συνολική μυσταγωγία…

***

Ποιος είναι ο καλύτερος επίλογος γι’ αυτό το αφιέρωμα στην εορτάζουσα ομάδα; Μα, ένα ποίημα που σκάρωσε ο θρυλικός «Κουβαλέας» τον Νοέμβριο του 1964, είχε τον τίτλο «Χαίρε Λαμία» και δημοσιεύθηκε στην τοπική εφημερίδα «Αθλητικά Νέα Φθιώτιδος».

Για τη Λαμία φίλτατοι τον Σύλλογο μεγάλο

Με μια Πινδάρειο πνοή εγκώμιον θα ψάλλω

Χαίρε Λαμία ανίκητη σταυραετών φρουροί

Που όλοι μας σε θέλουμε στην Α’ Εθνική

Χαίρε κι εσυ συμβούλιο αθλητισμού η δάδα

Που για τα πάντα μεριμνάς φιλάθλους και ομάδα

Χαίρε Τουρμπέκι ήρωα εις σε η δόξα ανήκει

Είσαι ένα αστέρι λαμπερό που οδηγεί στη νίκη

Χαίρετε παίκτες Λαμιείς θερμά συγχαρητήρια

Στο γήπεδο ο προπονητής και σεις στα σφαιριστήρια

Διαβάστε επίσης

Back to top button