Ο Μάρκο Φαν Μπάστεν που μας τρέλανε μέχρι τα 28, γίνεται 56

Σαν σήμερα το 1964 γεννήθηκε ο Μάρκο Φαν Μπάστεν, ένας από τους καλύτερους επιθετικούς που έχουν ακουμπήσει τη στρογγυλή θέα, όμως λόγω τραυματισμών αναγκάστηκε να αποσυρθεί πολύ νωρίς και εμείς θα θυμηθούμε όλα αυτά που κατάφερε με τον Άγιαξ , τη Μίλαν και την εθνική Ολλανδίας.

Από την πρώτη στιγμή που ο Μάρκο Φαν Μπάστεν άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο τράβηξε πολλά βλέμματα πάνω του, με τον Άγιαξ να τον εντοπίζει το 1981, δηλαδή σε ηλικία 17 ετών και να του δίνει την δυνατότητα να ξεκινήσει μια μεγάλη καριέρα.

Ο ανταγωνισμός στον «Αίαντα» μπορεί να ήταν μεγάλος, όμως το ταλέντο του Ολλανδού ξεχώριζε και έτσι ο προπονητής του αποφάσισε να τον βάλει σε ένα παιχνίδι με την Ναϊμέγκεν να πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του. Ο 17χρονος τότε Φαν Μπάστεν πέρασε αλλαγή στη θέση του 34χρονου Γιόχαν Κρόιφ, μια κίνηση που μόνο τυχαία δεν έμελλε να είναι, καθώς ήταν ο επόμενος ηγέτης των «Οράνιε» και λίγα λεπτά αργότερα, με κεφαλιά, σκόραρε το πρώτο του επαγγελματικό γκολ.

Μάλιστα, από την επόμενη κιόλας χρονιά άρχισε να είναι τακτικό μέλος της ομάδας και σε 20 συμμετοχές που κατέγραψε σκόραρε 9 φορές και έδειξε πως μπορεί να είναι βασικός, κάτι που κατάλαβε ο τότε προπονητής του Άγιαξ, Άαντ Ντε Μος και αφού ο βασικός στράικερ, Βικ Κιφτ, πήρε μεταγραφή για την Πίζα δεν έψαξε για αντικαταστάτη και αυτή η επιλογή τον δικαίωσε 100%. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα ο Μάρκο Φαν Μπάστεν δεν σταμάτησε να σκοράρει και μάλιστα για τα επόμενα τέσσερα χρόνια (1983–84 έως 1986–87) έβγαινε πρώτος σκόρερ του Ολλανδικού πρωταθλήματος, σκοράροντας 118 γκολ σε 112 παιχνίδια.

Οι «μαγικές» εμφανίσεις που έκανε στην Ολλανδία, όπως είναι λογικό, δεν πέρασαν απαρατήρητες στο εξωτερικό και η Μίλαν τον έκανε δικό της το καλοκαίρι του 1987. Ωστόσο, η πρώτη χρονιά του Φαν Μπάστεν στο Μιλάνο δεν ήταν η καλύτερη,  αν και η ομάδα πήρε το πρωτάθλημα έπειτα από οκτώ χρόνια, καθώς εξαιτίας ενός τραυματισμού στον αστράγαλο κατάφερε να αγωνιστεί μόλις σε 11 παιχνίδια.

Την επόμενη χρονιά ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι αποφάσισε να μεγαλώσει την ολλανδική παροικία στην ομάδα και για αυτόν το λόγο αγόρασε τους Ρουντ Γκούλιτ και Φρανκ Ράικαρντ φτιάχνοντας μία πολύ δυνατή ομάδα. Ο Φαν Μπάστεν, υγιής πλέον συνέχισε από εκεί που είχε σταματήσει, δηλαδή να σκοράρει, πετυχαίνοντας 32 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις το 1988-99, με τα δύο από αυτά να είναι στον τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών(πρώην Champions League) κόντρα στην Στεάουα Βουκουρεστίου, κερδίζοντας παράλληλα εκείνη τη χρονιά και την πρώτη του Χρυσή Μπάλα για την καταπληκτική σεζόν που πραγματοποίησε.

Παράλληλα, το 1988 ο Φαν Μπάστεν κατέκτησε και το Εuro με την εθνική ομάδα, παίζοντας καταλυτικό ρόλο στην πορεία της ομάδας, πετυχαίνοντας στο σύνολο πέντε τέρματα. Όμως, αυτό στον τελικό κόντρα στη Σοβιετική Ένωση, έμεινε στην iστορία ως ένα από τα πιο όμορφα που έχουν επιτευχθεί, καθώς Μιούρεν έκανε μία ψηλοκρεμαστή σέντρα, η οποία έδειχνε να μην έχει καμία τύχη, αλλά ο Ολλανδός επιθετικός με ένα τρομερό σουτ στην κίνηση, από δύσκολη γωνία κατάφερε και σκόραρε, έκανε το 2-0 και έδωσε την κούπα στην ομάδα του.

Οι επιτυχίες για Μίλαν και Φαν Μπάστεν συνέχισαν και τα επόμενα χρόνια, με τους «ροσονέρι» να κάνουν το back-to-back κερδίζοντας ξανά το κύπελλο πρωταθλητριών, αλλά και δύο πρωταθλήματα (1991-92 και 1992-93) με το πρώτο μάλιστα να είναι και αήττητο. Από την άλλη πλευρά ο Ολλανδός σούπερ σταρ επίσης πήρε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τη Χρυσή Μπάλα (1989) αλλά και ακόμη μία το (1992), ενώ παράλληλα βγήκε και πρώτος σκόρερ στη Serie A δύο σεζόν (1989–90 και 1991–92).

Ωστόσο, ενώ όλα πήγαιναν τέλεια για τον Φαν Μπάστεν ο τραυματισμός στον αστράγαλο επέστρεψε και ήταν πιο σοβαρός από οτι την πρώτη φορά, αναγκάζοντάς τον να περάσει την πόρτα του χειρουργείου και να λείψει συνολικά για 6 μήνες από τους αγωνιστικούς χώρους. Ο Ολλανδός φορ πάντως δεν τα παράτησε και κατάφερε να επιστρέψει την ίδια χρονιά για τα τελευταία παιχνίδα της σεζόν 1992-93, όμως στον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών κόντρα στην Μαρσέιγ ο Μπαζίλ Μπολί του έκανε ένα σκληρό μαρκάρισμα από πίσω με αποτέλεσμα ο Φαν Μπάστεν να τραυματιστεί για ακόμη μια φορά στον αστράγαλο, έναν τραυματισμός που αποδείχθηκε μοιραίος γιατί αυτό ήταν και το τελευταίο παιχνίδι όπου αγωνίστηκε όντας μόλις 28 ετών.

Δύο χρόνια αργότερα και ακόμη ο Ολλανδός προσπαθούσε να επιστρέψει στην ενεργό δράση, όμως οι οι προσπάθειές του αποδείχθηκαν άκαρπες, καθώς το πρόβλημα στον αστράγαλο δεν είχε υποχωρήσει ακόμα και στις 17 Αυγούστου του 1995, στα 31 του, αποφάσισε να κρεμάσει οριστικά τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και να ασχοληθεί με την προπονητική. Πρώτη του ομάδα ήταν η Νέων του Άγιαξ το 2003, ενώ ένα χρόνο αργότερα βρέθηκε στο τιμόνι της Εθνικής Ολλανδίας, μέχρι και το 2008. Έπειτα ανέλαβε την πρώτη ομάδα του «Αίαντα» για έναν χρόνο, την Χέρενφεν (2012-14) και την Άλκμααρ, ενώ για έναν χρόνο (2015-16) ήταν και βοηθός στην εθνική ομάδα.

πηγή: SDNA