Άλλα αθλήματαΒόλεϊ

Το συγκλονιστικό μήνυμα της Ροζαλίνας Παπαδοπούλου για τον κορωνοϊό

Η Ροζαλίνα Παπαδοπούλου έστειλε ένα μήνυμα, για το αγαπημένο της άθλημα σε σχέση με τις δύσκολες καταστάσεις, που περνάμε...

Η πανδημία έχει σαρώσει τα πάντα. Ο αθλητικός κόσμος δεν αποτελεί εξαίρεση.

Η βολειμπολιστρια, Ροζαλίνα Παπαδοπουλου, με ποστάρισμα της στα social media έστειλε ενα εξαιρετικό μήνυμα, για το αγαπημένο της άθλημα σε σχέση με τις δύσκολες καταστασεις, που περναμε:

«Η ζωή ειναι γεματη με όμορφες στιγμές που κάποιες από αυτές είναι πιο σημαντικές και τις αποτυπω?νουμε σε φωτογραφιες. Αναμνήσεις που ποτέ δεν θα ξεχάσουμε, γεμάτες από πάρα πολλά έντονα συναισθήματα, από χαρές, από λύπες, από δάκρυα, από τσακωμούς, από τρέλες…

Μετά από τόσα χρονιά στα γήπεδα πλέον μπορούμε να πούμε ότι το γήπεδο είναι το δεύτερο μας σπίτι. Ώρες ατέλειωτες προπόνηση, ώρες πολλές στα λεωφορεία για να πάμε στο γήπεδο και στα ταξίδια τα μακρινά, ώρες πολλές στο αυτοκίνητο, μια καθημερινότητα που πλέον όμως είχαμε αγαπήσει.

Δεν περνούσε μέρα χωρίς προπόνηση. Κορίτσια πολλά μαζί, διαφορετικές ηλικίες, διαφορετικές προσωπικότητες, η καθεμία με τα δικά της θέλω αλλά όλες μαζί με ένα ΠΡΕΠΕΙ που αγαπήσαμε, ένα πρέπει που λέγεται αγώνας. Κάθε μέρα στην προπόνηση να λες πότε θα έρθει ο επόμενος αγώνας, να συζητάς που παίζεις, με ποιον, πως θα πας, πως θα παίξεις, ποιες είναι οι παίκτριες της αντίπαλης ομάδας, αν κέρδισαν στο προηγούμενο παιχνίδι τους, να βλέπεις βίντεο με το πως παίζουν για να είσαι διαβασμένος, κτλ

Όταν είσαι αθλητής χρόνια και ξέρεις και εκτιμάς σωστά δεν σε νοιάζει αν η ομάδα αύτη είναι στην μεγαλύτερη ή στην μικρότερη κατηγορία. Δίνεις παντα το 100%. Σε νοια?ζει να μπεις στο γήπεδο, να δεις τις συμπαίκτριες σου, τον προπονητή ή την προπονήτρια σου πεις δυο ανθρωπινές κουβέντες και να μπεις να παίξεις. Ανοίγεις την πόρτα του γηπέδου και όλα τα προβλήματα μένουν έξω.

Όταν δουλεύεις τα ξεχνάς όλα. Εκτονώνεσαι, βγάζεις τον θυμό σου η και την χαρά σου πολλές φορές. Κάθε μέρα δεν έχεις τα ίδια συναισθήματα αλλά όταν μπαίνεις στο γήπεδο όλα αλλάζουν. Γεμίζεις μπαταρίες με το που μπεις και φεύγεις κουρασμένος γιατί τα έδωσες όλα, γιατί ίδρωσες, γιατί προπονήθηκες, γιατί γούσταρες ρε γαμώτο να είσαι εκεί μέσα και να κανείς αυτό που αγαπάς αληθινά.

Ζούμε πρωτόγνωρες εποχές, με μεγάλη μου λύπη δεν μπορώ να πάω στο γήπεδο όχι γιατί δεν θέλω, όχι γιατί δεν μπορώ, όχι γιατί είμαι τραυματίας, όχι γιατί είπα ένα ψεματάκι στον προπονητή μου ότι σήμερα δεν μπορώ να έρθω επειδή θέλω να ξεκουραστώ, όχι επειδή μας έδωσε ρεπό, όχι, όχι, όχι… Αλλά γιατί υπάρχει αυτός ο ιος που είναι πολύ επικίνδυνος και μας σφράγισε όλα τα γήπεδα πανελλαδικώς και μας στέρησε το δεύτερο μας σπίτι».

Διαβάστε επίσης

Back to top button