Τσαπατάκης: «Μέσα στην πισίνα βρήκα μια νέα ζωή»

Το 2006, έξω από τoν αγαπημένo του αγωνιστικό χώρο, έχασε τον έλεγχο της μοτοσικλέτας του λόγω υπερβολικής ταχύτητας. «Ευτυχώς δεν πήρα κανέναν μαζί μου», λέει.

«Να ζεις σύμφωνα με την αρετή (κατ? ?ρετ?ν ζ?ν), γιατί προς αυτή μας οδηγεί η φύση μας», είχε πει ο Ζήνων και αυτό προσπαθεί να εφαρμόσει ο Αντώνης Τσαπατάκης, ο αθλητής που κατέκτησε χάλκινο μετάλλιο στα 100μ. πρόσθιο (SB4) στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.

Η φιλοσοφία των Στωικών αποτελεί αγαπημένο ανάγνωσμα του παλαιού πολίστα, που σε ηλικία 18 ετών και ύστερα από ατύχημα με μηχανή έξω από το κολυμβητήριο των Χανίων καθηλώθηκε σε αναπηρικό καρότσι.

«Μεγάλωσα μέσα στην πισίνα, έξω από αυτήν τράκαρα, μέσα σε αυτήν βρήκα μια νέα ζωή και, μάλιστα, σε καλύτερη εκδοχή» δήλωσε ο 33χρονος κολυμβητής στην «Καθημερινή».

Σε ηλικία πέντε ετών μπήκε στο κολυμβητήριο των Χανίων και «μέτραγε πλακάκια» μέχρι τα 12 όπου άρχισε το πόλο. Το 2005 εισήχθη στη σχολή Αστυφυλάκων και το 2006, έξω από τoν αγαπημένo του αγωνιστικό χώρο, έχασε τον έλεγχο της μοτοσικλέτας του λόγω υπερβολικής ταχύτητας. «Ευτυχώς δεν πήρα κανέναν μαζί μου», μας λέει.

Μια νέα ζωή άρχισε για τον πεισματάρη Χανιώτη. Μια ζωή όπου «σαν το μωρό που κάνει τα πρώτα βήματα προσπαθούσα να βρω τις ισορροπίες μου. Η κολύμβηση πάντα αποτελούσε για μένα διέξοδο, κάτι σαν φάρμακο. Στα 19 άρχισε μια νέα ζωή. Η ελπίδα έχει την έννοια της τύχης. Εγώ δεν άφησα την τύχη να επέμβει στην ελπίδα. Είχα ως κινητήρια δύναμη τη μανία να φτάσω ψηλά».

Στο κολυμβητήριο των Χανίων ο Τσαπατάκης άρχισε την προετοιμασία για τα όνειρά του. Οι δυσκολίες πολλές, καθώς πρόκειται για εγκατάσταση με πολλά προβλήματα και γι’ αυτόν τον λόγο η ελληνική αθλητική ηγεσία έχει δρομολογήσει την πλήρη αναβάθμιση – ανακατασκευή.

«Ανέβηκα στη Θεσσαλονίκη για να μπορώ να προπονούμαι σωστά. Τον χειμώνα δεν θερμαινόταν. Ζήτησα βοήθεια και από τον υφυπουργό Λευτέρη Αυγενάκη, ο οποίος πήγε και το είδε. Δεν θέλω να φεύγουν τα παιδιά από τον τόπο μου και να πηγαίνουν σε άλλα κολυμβητήρια. Απευθύνθηκα και σε ιδρύματα για να βοηθήσουν. Το ένα είχε πολλά έργα σε εξέλιξη και το άλλο, ενώ μιλούσαμε, σταμάτησε να επικοινωνεί μαζί μου».

Το 2016 ο Αντώνης Τσαπατάκης, σε συνεργασία με την Ελενα Θωίδου, έγραψαν το παιδικό βιβλίο «Το όνειρο». «Είναι εύκολο να ονειρεύεσαι. Το να ονειρεύεσαι είναι η μισή αρχή. Η άλλη μισή είναι το πράττω. Ο αθλητής πρέπει να ενώνει και να δημιουργεί όνειρα. Δεν πρέπει να διαχωρίζει και να ξεχωρίζει. Στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες υπήρχε η εκεχειρία. Τότε το ύψιστο κλέος ήταν να είσαι άνθρωπος με αρετές. Σήμερα δεν προσμετράμε τους ανθρώπους που έχουν αρετές και εμπνέουν. Στη θέση τους βάλαμε αυτούς που διαθέτουν πολλούς followers στα κοινωνικά δίκτυα. Αυτοί αποτελούν πρότυπο. Από εκεί μπορούμε να καταλάβουμε πόσο σάπια είναι η εποχή μας, που απαρτίζεται από ύλη και όχι από την πνευματική δυνατότητα», μας είπε, ενώ για το μετάλλιο που κατέκτησε τόνισε: «Οταν βγήκα από την πισίνα δεν κοίταξα τη θέση που πήρα. Μου το είπαν ότι κατάκτησα το χάλκινο μετάλλιο. Δεν με όρισε νικητή αυτό το μετάλλιο. Η αξία μου δεν περιορίζεται σε ένα χάλκινο ή χρυσό μετάλλιο. Την αξία μου την όρισαν αυτοί που με μεγάλωσαν και, στην πορεία, εγώ ο ίδιος. Ας μάθουμε να ξεχωρίζουμε τον νικητή από τις αξίες που τον διέπουν, από τον τρόπο που ζει και όχι από την ύλη. Θα χαιρόμουν είτε έβγαινα πρώτος είτε τελευταίος. Πρέπει να μάθουμε στη νέα γενιά να μην είναι δέσμια της ύλης».

Ο Αντώνης Τσαπατάκης υπηρετεί στην αστυνομία και με συναδέλφους του επισκέπτονται τα σχολεία και μιλούν για την οδική ασφάλεια. Σε λίγες ημέρες θα αρχίσει το Ράλλυ Ακρόπολις και παράλληλα θα υπάρχουν εκδηλώσεις για την οδική ασφάλεια.

«Ελπίζω να πάρω μέρος σε κάποια από αυτές τις εκδηλώσεις, ώστε να πάρω νέες ιδέες και να τις μεταδώσω στα παιδιά κατά τις επισκέψεις μου στα σχολεία. Προσπαθώ να βοηθάω το σύνολο γιατί το σύνολο είμαστε εμείς. Βλέπω βέβαια ότι ο κόσμος αρχίζει σιγά σιγά και αλλάζει και αυτό μου δίνει κουράγιο».

Πηγή: kathimerini.gr