Γ΄Εθνική: Το πρωτάθλημα των φτωχών και των παρατημένων…

Το πρωτάθλημα της Γ΄Εθνικής μπορεί να είναι το τρίτο τη τάξει στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ωστόσο τα προβλήματα δεν λείπουν από αυτό με το οικονομικό να αποτελεί την μεγαλύτερη πληγή όλων.

Μέχρι την σεζόν 2012-13 το ελληνικό ποδόσφαιρο είχε 4 κατηγορίες. Την Super League, την Football League, την Football League 2 και την Δ΄ Εθνική.

Το καλοκαίρι του 2013 η νέα ηγεσία της ΕΠΟ με πρόεδρο τον Γιώργο Σαρρή αποφάσισε να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση των κατηγοριών και αντί για 4 να γίνουν 3. Για τον λόγο αυτό αποφασίστηκε η Football League 2 να ενοποιηθεί με την Δ΄ Εθνική και να δημιουργηθεί μια νέα κατηγορία εθνικής εμβέλειας.

Ο λόγος για την Γ΄ Εθνική. Στην συνέχεια και πιο συγκεκριμένα τον Μάιο του 2019, ο τότε υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης με αφορμή την δημιουργία της νεοσύστατης Super League 2 αποφάσισε με τροπολογία του να την κάνει επαγγελματική μέχρι το καλοκαίρι του 2021, όταν έγινε ξανά ερασιτεχνική έπειτα από την συγχώνευση της Super League με την Football League που αποφάσισε ο νέος υφυπουργός Αθλητισμού Λευτέρης Αυγενάκης. Παρά τις όποιες αλλαγές σ΄ότι έχει να κάνει κυρίως με την ονομασία της κατηγορίας, αλλά και το αν αυτή, θα είναι ερασιτεχνική ή επαγγελματική σχεδόν τίποτα δεν έχει αλλάξει σ΄ότι έχει να κάνει με τον τρόπο λειτουργίας των ομάδων.

Τι εννοούμε; Μπορεί η Γ΄Εθνική να είναι μια εθνική ερασιτεχνική κατηγορία, ωστόσο αυτό μόνο στα χαρτιά ισχύει καθώς οι ομάδες που παίρνουν κάθε χρόνο μέρος σε αυτή έχουν επαγγελματικές υποχρεώσεις. Υποχρεώσεις που έχουν να κάνουν με τις πληρωμές παικτών, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είναι ερασιτέχνες και για βιοποριστικούς λόγους είναι αναγκασμένοι να κάνουν και κάποια άλλη δουλειά προκειμένου να ζήσουν τις οικογένειες τους (εν αντιθέσει με τους επαγγελματίες συναδέλφους τους), αλλά και προπονητών. Εκτός όμως από τις υποχρεώσεις σε παίκτες, προπονητές και όχι μόνο, το κάθε σωματείο καλείται να πληρώσει τα έξοδα διαιτησίας των εντός έδρας αγώνων του, αλλά και αυτά των ταξιδιών (που στην πλειοψηφία τους γίνονται με καράβια…), για τα εκτός έδρας παιχνίδια κάτι το οποίο αποτελεί μεγάλη πληγή για τις νησιωτικές ομάδες και πιο συγκεκριμένα για αυτές που είναι απομακρυσμένες.

Εν αντιθέσει με τις δύο παραπάνω κατηγορίες του ελληνικού ποδοσφαίρου, όπου έχουν έσοδα η Γ΄Εθνική αποτελεί μια κατηγορία χωρίς έσοδα. Τα μοναδικά έσοδα που υπάρχουν είναι τα χρήματα που βάζει ο κάθε πρόεδρος στην ομάδα του, μαζί με τους παράγοντες αυτής (που είναι επίσης ερασιτέχνες σ΄αντίθεση με τους παράγοντες της SL1 και της SL2…) ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα που έχει αυτά που προέρχονται από τα εισιτήρια των αγώνων, τα οποία είναι πενιχρά, αλλά και αυτά που προέρχονται από κάποιες λίγες χορηγίες. Σ΄όλα αυτά παίζει ρόλο και το όνομα της κάθε ομάδας, καθώς στην κατηγορία αυτή εκτός από ομάδες, που είναι άγνωστες στο ευρύ κοινό υπάρχουν και ιστορικά που αγωνίστηκαν κάποτε στα μεγάλα σαλόνια όπως η Παναχαϊκή, η Δόξα Δράμας, ο Εθνικός, η Προοδευτική, o Πανιώνιος και άλλες, που κάνουν ένα νέο ξεκίνημα, με στόχο να ξεκολλήσουν από το τέλμα που έχουν περιέλθει για τις οποίες τα πράγματα είναι κάπως πιο καλύτερα.

Όσον αφορά τα μπάτζετ των περισσοτέρων ομάδων, που συμμετέχουν σ΄αυτό το πρωτάθλημα πανελλήνιας εμβέλειας (συμμετέχουν ομάδες από την Θράκη μέχρι την Κρήτη και σχεδόν από όλα τα νησιά) η πλειοψηφία αυτών ξεκινά από τα 50.000 -100.000 ευρώ, ενώ για αυτές που έχουν σαν στόχο τον πρωταθλητισμό κυμαίνεται από τα 250.000 ευρώ και πάνω.

Όπως μπορεί να αντιληφθεί κανείς αποτελούν για το μεγαλύτερο μέρος των ομάδων – οι οποίες στην πλειοψηφία τους στηρίζονται σε νεαρούς ντόπιους παίκτες να πρόκειται για ομάδες της επαρχίας, ή σε νεαρούς ποδοσφαιριστές που είναι φοιτητές και συνδυάζουν τις σπουδές τους με το ποδόσφαιρο – μια «θηλιά», αλλά και ένα ερωτηματικό για το κατά πόσο, ο αριθμός των ομάδων που ξεκινά το πρωτάθλημα, θα το ολοκληρώσει. Άλλωστε αρκετές, όταν βλέπουν πια πως πλέον είτε δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν σε αυτό, είτε ο στόχος που έχουν θέσει είναι χαμένος αποφασίζουν να αποσυρθούν και να μην συνεχίσουν σε αυτό.

Και εάν πριν η κατάσταση ήταν τόσο δύσκολη για τις ομάδες και ειδικά για την πλειοψηφία αυτών, η εμφάνιση του κορωνοϊού τα τελευταία δύο χρόνια και κάτι στη χώρα μας, αλλά και τα δύο lockdown, συν τα όποια μέτρα για περιορισμό της πανδημίας έχουν κάνει ακόμα πιο δύσκολη την κατάσταση για τα περισσότερα σωματεία που μέσα στα έξοδα που αναφέρθηκαν και παραπάνω έρχονται να προστεθούν κι αυτά των τεστ… Όλα αυτά την ίδια στιγμή που η ΕΠΟ, η οποία είναι η αρμόδια για την διεξαγωγή του πρωταθλήματος, δεν κάνει τίποτα προκειμένου να βοηθήσει στο να βρεθεί λύση για τα προβλήματα που ταλανίζουν το πρωτάθλημα και το μεγαλύτερο μέρος των ομάδων, οι οποίες

Αντίθετα το μόνο που όπως όλα δείχνουν την ενδιαφέρει είναι το πώς να απομυζεί αυτές, κάτι που έχει σαν συνέπεια, τα όποια προβλήματα υπάρχουν αντί χρόνο με τον χρόνο να λύνονται να διογκώνονται όλο και περισσότερο. Φτάνοντας στο δια ταύτα το συμπέρασμα, στο οποίο καταλήγει κάποιος είναι πως ένα πρωτάθλημα όπως αυτό της Γ΄Εθνικής αντί να στηριχτεί όπως θα έπρεπε προκειμένου να αναδείξει μελλοντικά ταλέντα, που θα βοηθήσουν το ελληνικό ποδόσφαιρο να πάει μπροστά, αντ΄αυτού αποτελεί το πρωτάθλημα των «φτωχών» και των παρατημένων…

ΥΓ: Η ύπαρξη απινιδωτή στο γήπεδο, το ηλεκτρονικό φύλο αγώνα, αλλά και τα έσοδα που παίρνουν από το Στοίχημα οι ομάδες, σίγουρα είναι κάτι θετικό στην όλη ιστορία αποτελούν όμως σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ομάδες που κάθε χρόνο παίρνουν μέρος στο πρωτάθλημα, με μερικές μάλιστα να μην δηλώνουν καν συμμετοχή μπροστά στα πολλά έξοδα που θα κληθούν να καλύψουν.

ΥΓ2: Εκτός όμως από το οικονομικό που είναι μια μεγάλη πληγή για τις περισσότερες ομάδες υπάρχουν κι άλλα ζητήματα στην συγκεκριμένη κατηγορία, όπως τα γήπεδα στα οποία γίνονται οι αγώνες, αλλά και οι κίνδυνοι που εγκυμονούν για τους παίκτες και όχι μόνο τα περισσότερα από αυτά για την δημόσια υγεία πράγματα που θα έπρεπε να έχουν ληφθεί υπόψη από την διοργανώτρια αρχή.

ΥΓ3: Πέρα της αναφοράς που έγινε παραπάνω στις υποχρεώσεις που καλούνται να καλύψουν οικονομικά οι ομάδες υπάρχουν επίσης τα δυσβάσταχτα πρόστιμα που επιβάλλονται αλλά και τα ποσά που απαιτούνται για τα δελτία των παικτών και τις τιμωρίες, τα οποία αναγκάζουν τους προέδρους να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη…

Πηγή: SDNA