Τα τσιγάρα, το ποτό και ο τερματοφύλακας με τα μαύρα οδηγεί τη Σοβιετική Ένωση στην κορυφή
To πρώτο Euro ήταν υπόθεση... σοβιετική και ανέλαβε να την φέρει σε πέρας ο Λεβ Γιασίν.

To πρώτο Euro ήταν υπόθεση… σοβιετική και ανέλαβε να την φέρει σε πέρας ο Λεβ Γιασίν.
«Η χαρά του να βλέπεις τον Γιούρι Γκαγκάριν να πετά στο διάστημα παραγκωνίζεται μόνο από τη χαρά μιας καλής απόκρουσης πέναλτι»… Το Euro του 1960 ήταν το Euro του Λεβ Γιασίν, του κορυφαίου τερματοφύλακα του 20ου αιώνα, αυτού που έκανε… επανάσταση κάτω από την εστία και δίδαξε τη θέση στους νεότερους, αυτού που οδήγησε την Σοβιετική Ένωση στην κατάκτηση του τίτλου. Ο πρώτος από τους θριάμβους της καριέρας του.
Ο τερματοφύλακας με τα μαύρα ήταν αυτός που «σημάδεψε» την πρώτη διοργάνωση στην ιστορία. Ήταν η απαρχή της δικής του πορείας μέχρι την δόξα, για να γίνει ο μοναδικός πορτιέρο στον οποίο απονεμήθηκε η «Χρυσή Μπάλα». Ο ίδιος αν και ήταν ιδιαιτέρα αθλητικός όταν ρωτήθηκε για το μυστικό της επιτυχίας του δήλωσε: «Πρώτα καπνίζω ένα τσιγάρο για να ηρεμήσω. Μετά πίνω ένα δυνατό ποτό για να τονώσω τους μύες μου και είμαι έτοιμος». Τόσο απλά.
Η τελική φάση διεξήχθη στη Γαλλία και νικήτρια αναδείχθηκε η Σοβιετική Ένωση αφού νίκησε με 2-1 τη Γιουγκοσλαβία στον τελικό. Και ο Γιασίν κατάφερε να λάμψει ενώ στην διοργάνωση πήραν μέρος μερικοί από τους σπουδαιότερους στην ιστορία του ποδοσφαίρου: ήταν εκεί ο Αλφρέδο Ντι Στέφανο, ο Φέρεντς Πούσκας, ο Βίκτορ Πονεντέλνικ, ο Τσέχος Γιόζεφ Μασόπουστ και ο Γάλλος Ρεϊμόν Κοπά. Mαζί του στην ομάδα που κατέκτησε το τρόπαιο ήταν και οι Ιβανόφ, Βόινοφ, Μετρεβέλι, Πονέντελνικ και Μπουμπούκιν, ενώ στην ενδεκάδα του τελικού συμμετείχαν και οι Τσοκέλι, Μασλένκιν, Κρούικοφ, Νέτο και Μέσκι.
Χωρίς υπερβολή, ο Γιασίν υπήρξε ένας… μεταρρυθμιστής της θέσης του τερματοφύλακα, καθώς δεν έμενε στη γραμμή του, αλλά έβγαινε από την περιοχή και συμμετείχε στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Ήταν διορατικός, άψογος καθοδηγητής της άμυνάς τους και η περίφημη «πάσα Γιασίν», όταν, πετώντας την μπάλα με το χέρι, τροφοδοτούσε με εξαιρετική ακρίβεια τους αντεπιτιθέμενους συμπαίκτες του, ήταν μάθημα στις σχολές ποδοσφαίρου.
Ο τερματοφύλακας με τη μαύρη εμφάνιση, τα μαύρα γάντια και το μαύρο καπέλο υπήρξε ο καλύτερος τερματοφύλακας του 20ου αιώνα, σύμφωνα με τη FIFA. Όσοι τον πρόλαβαν λένε πως ίσως ήταν και ο κορυφαίος όλων των εποχών. Με τη Ντιναμό κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα και τρία κύπελλα. Κέρδισε τον τίτλο του Master των σπορ, καθώς και το μετάλλιο του Λένιν.
Κάποτε ρωτήθηκε ποιο ήταν το παιχνίδι που έμεινε χαραγμένο στη μνήμη του. «Οποιοδήποτε νικηφόρο ακόμη και φιλικό!» ήταν η απάντησή του.
Το 1964 ο Γιασίν οδήγησε ξανά την εθνική ομάδα της χώρας του σε τελικό Κυπέλλου Εθνών Ευρώπης, όμως εναντίον της διοργανώτριας Ισπανίας στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου», ωστόσο ηττήθηκε με 2-1.
Όλοι πια μιλούσαν για τον ψηλόλιγνο τερματοφύλακα με τα μακριά γένια, τη «μαύρη αράχνη», το «μαύρο χταπόδι», το «μαύρο πάνθηρα», όπως ήταν κάποια από τα παρατσούκλια που του δόθηκαν λόγω των εντυπωσιακών εμφανίσεών του, αλλά και του γεγονότος ότι αν και ψηλός ήταν αρκετά ευέλικτος. Ο χρωματικός προσδιορισμός ήταν απόρροια της μαύρης, πολύ χαρακτηριστικής εμφάνισής του που… τρόμαζε τους αντιπάλους.
πηγή: SDNA