Γεωργιάδης: «Κοιτάξαμε στα μάτια τη Λαμία, επιτυχία μας τα τέλεια αποδυτήρια»

Ο μεσοεπιθετικός του Απόλλωνα Παραλιμνίου, Γιώργος Γεωργιάδης σχολίασε τις «μάχες» της ομάδας του με τον ΠΑΣ Λαμία για το Κύπελλο Ελλάδος.

Αποτελεί την ομάδα έκπληξη του φετινού κυπέλλου Ελλάδος και την πρώτη ερασιτεχνική που καταφέρνει να αγωνιστεί στα προημιτελικά. Ο λόγος για τον Απόλλωνα Παραλιμνίου, η παρουσία του οποίου δίνει ξεχωριστή νότα στον θεσμό.

Ο ηγέτης της σερραϊκής ομάδας δεν είναι άλλος από τον Γιώργο Γεωργιάδη, έναν ποδοσφαιριστή με παραστάσεις από το κορυφαίο επίπεδο, κυρίως φορώντας τη φανέλα του ΠΑΟΚ, φτάνοντας μέχρι την Εθνική.

Ο 35χρονος ακραίος επιθετικός μιλάει στο SDNA για την εμπειρία της συμμετοχής του Απόλλωνα στους «8» του θεσμού και την ήττα στο πρώτο παιχνίδι από τη Λαμία, την κατάσταση της ομάδας, το σερραϊκό ποδόσφαιρο, τις κορυφαίες του στιγμές αλλά και το κίνητρό του προκειμένου να συνεχίζει ενεργά στο άθλημα.

Αρχικά, για το πρόσφατο παιχνίδι απέναντι στους Φθιώτες, ο κ. Γεωργιάδης ανέφερε: «Υπάρχει τεράστια διαφορά δυναμικότητας στις δύο κατηγορίες αλλά και στον ρυθμό. Θεωρώ ότι η ομάδα μας έκανε το τέλειο παιχνίδι και σταθήκαμε επάξια, δεν φάνηκε η διαφορά των δύο κατηγοριών, κρίθηκε στις λεπτομέρειες, κέρδισαν πέναλτι σε μία ανύποπτη στιγμή. Είχαμε κλασσικές φάσεις, δεν κινδυνέψαμε και κοιτάξαμε στα μάτια μία ομάδα Α’ εθνικής. Θεωρώ ότι δεν έχει κριθεί κάτι ακόμη, εμείς θα κοιτάξουμε να το κυνηγήσουμε με όσες πιθανότητες μας αναλογούν».

Ακολούθως, σε ερώτηση για το αν υπήρχε απογοήτευση στο σύνολο του Νίκου Καραμπετάκη για το αρνητικό αποτέλεσμα ή αντίθετα ευφορία για την προσπάθεια των αθλητών, ο έμπειρος άσος δήλωσε: «Πολλά παιδιά παίζουν πρώτη φορά αντιμέτωποι με ομάδα πρώτης κατηγορίας, δεν είχαν εικόνα. Όταν κατάλαβαν ότι μπορούσαμε να τους κοντράρουμε, τους κοιτάξαμε στα μάτια και είδαμε ότι οι διαφορές δεν ήταν τόσο μεγάλες, μετά στ’ αποδυτήρια υπήρξε στεναχώρια, έχοντας τεράστιο κίνητρο. Ίσως στη Λαμία να το βλέπουν διαφορετικά το παιχνίδι, το έβλεπα και όταν ήμουν στον ΠΑΟΚ, όταν δίναμε τέτοια παιχνίδια, ξέραμε πως είχαμε περισσότερα να χάσουμε παρά να κερδίσουμε. Παίζει ρόλο η ψυχολογία στο ποδόσφαιρο και γι’ αυτό είναι το πιο ωραίο άθλημα, δίνει τη δυνατότητα στον μικρό να κερδίσει τον μεγάλο».

Μπορεί το Παραλίμνιο να είναι ένας μικρός οικισμός της περιφερειακής ενότητας Σερρών, όμως η προσπάθεια που γίνεται στον τοπικό Απόλλωνα είναι μεγάλη. Ο Γιώργος Γεωργιάδης αποκρυπτογραφεί το στάτους του κλαμπ και εξηγεί το μυστικό της επιτυχίας:

«Είμαστε ένα χωριό 500 κατοίκων, 15 λεπτά από τις Σέρρες. Χρηματοδότης μας είναι το εργοστάσιο «Φυτοενέργεια» που παράγει καύσιμο βιοντίζελ και ο κ. Γιάννης Τυχάλας. Εξαρτάται από το αν θέλει να κάνει το βήμα παραπάνω, στόχος μας είναι το πρωτάθλημα, είμαστε κοντά στις τρεις πρώτες θέσεις και θα κυνηγήσουμε τις πιθανότητές μας. Πιστεύω πως στοιχείο που κάνει τη διαφορά είναι τα τέλεια αποδυτήρια, αν δεν είναι αγαπημένοι οι παίκτες, δεν έρχεται η επιτυχία. Όλοι τους είναι καλά παιδιά, από τον τελευταίο παίκτη μέχρι τον προπονητή, είμαστε οικογένεια», είπε και πρόσθεσε: «To μόνο ζήτημα είναι ότι και με τα παιχνίδια του κυπέλλου, δεν προλαβαίνουμε να ξεκουραστούμε. Κάθε τρεις μέρες έχουμε παιχνίδι εδώ και καιρό, είμαστε άλλωστε ερασιτεχνική ομάδα, υπάρχουν παιδιά που πηγαίνουν και δουλεύουν. Περιμέναμε να ξεκινήσει το πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής Σεπτέμβρη και άρχισε μετά τον Νοέμβρη, θα βγει κούραση και ίσως μας επηρεάσει στη συνέχεια».

Η πορεία του είναι γεμάτη με σχεδόν 350 παιχνίδια και πέρασμα από τρεις χώρες (σ.σ Κύπρο, Αζερμπαϊτζάν και Τουρκία). Ο Σερραίος άσος δίνει στο SDNA τις στιγμές που ξεχωρίζει στην πλούσια καριέρα του αλλά στέκεται και στο κίνητρό του να συνεχίζει να κάνει αυτό που αγαπά στο λυκόφως της διαδρομής του.

«Θυμάμαι καλά 2-3 στιγμές. Την πρώτη άνοδο του Πανσερραϊκού, ήμουν 19 χρονών τότε, ήταν όνειρο για μένα καθώς ήμουν και φίλαθλος της ομάδας και με χαροποίησε πολύ. Επίσης η κλήση στην Εθνική, δεν το πίστευα όταν το έμαθα, τελευταίος Σερραίος που κλήθηκε πρέπει να ήταν ο Γιώργος Τσιφούτης, δηλαδή πάνω από 20 χρόνια. Και φυσικά το ματς του ΠΑΟΚ με την Τότεναμ στο Λονδίνο. Ήμουν 23 τότε, δεν καταλάβαινα τι έκανα, ένιωθα ότι με την τρέλα μπορώ να τους κερδίσω όλους. Δεν θυμάμαι να έχω πιεστεί τόσο σε παιχνίδι από τότε. Ήταν τέτοια η πίεση σαν το φλιπεράκι, που πετάς τη μπάλα, το διώχνεις και αυτό ξαναγυρνά», ανέφερε και πρόσθεσε για φινάλε:

«Αγαπάω αυτό που κάνω, μ’ αρέσει το ποδόσφαιρο, όσο σκέφτομαι ότι μπαίνω στα 36 κάποια στιγμή έρχεται το τέλος, όσο βλέπω ότι το σώμα μου αντέχει, δεν θα σταματήσω. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου μακριά από το ποδόσφαιρο, θέλω να μείνω στον χώρο».

πηγή: SDNA