Συνέντευξη στο κανάλι των “Betaraδων” και τους Διονύση Δεσύλλα και Ηρακλή Αντύπα παραχώρησε ο προπονητής του ΠΑΣ Λαμία, μιλώντας για την φετινή εικόνα της ομάδας, την πορεία της στο πρωτάθλημα, το “ταβάνι” της ομάδας και αρκετά ακόμη θέματα που αφορούν τον ΠΑΣ Λαμία και το ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα.

Αναλυτικά η συνέντευξή του:

 Μέχρι που μπορεί να πάει η φετινή Λαμία;

– Είναι μία προσπάθεια η οποία έχει ξεκινήσει από πέρυσι που βρέθηκα στην ομάδα, από τον Φεβρουάριο. Σίγουρα η περσινή μας χρονιά ήταν πιο δύσκολη και οι συνθήκες οι οποίες είχα να αντιμετωπίσω ήταν ακόμα πιο δύσκολες γιατί υπήρχε το άγχος και η πίεση και του αποτελέσματος, αλλά και τις καταστάσεις που βρισκόταν η ομάδα. Άρα λοιπόν δεν μπορούσαμε να περάσουμε πάρα πολλά στοιχεία αγωνιστικά όσον αφορά το μοντέλο μας.
Περάσαμε κάποια βασικά κομμάτια και δώσαμε πολύ μεγάλη βάση στο κομμάτι της ψυχολογίας και κυρίως στο να γίνουμε πιο ομάδα και να δέσουμε μεταξύ μας. Γιατί για εμένα μέσα στη φιλοσοφία μου το πιο σημαντικό κομμάτι σε μία ομάδα είναι το κλίμα μέσα στα αποδυτήρια και γενικά ο τρόπος διαχείρισης που πρέπει ένας προπονητής να κάνει στα αποδυτήρια απέναντι στους παίκτες. Από εκεί και πέρα η φετινή χρονιά ξεκίνησε καλά
για εμάς, είχαμε μία καλή προετοιμασία, μία ήρεμη προετοιμασία, έχουμε από πίσω μας μία διοίκηση η οποία βγάζει υγεία και θέσαμε σαν στόχο, σαν κύριο στόχο, τον πρώτο μας στόχο η φετινή χρονιά να μην είναι σε καμία περίπτωση σαν τις προηγούμενες και σιγά- σιγά, παιχνίδι με παιχνίδι δουλέψαμε αρκετά, προσπαθήσαμε να περάσουμε το αγωνιστικό μοντέλο που θέλαμε, μας βοήθησαν τα αποτελέσματα και μέχρι στιγμής τουλάχιστον η πορεία της ομάδας είναι πάρα πολύ καλή. Το πού θα φτάσει δεν θα το πω αυτήν τη στιγμή γιατί καταλαβαίνετε ότι σε ένα πρωτάθλημα, το οποίο έχει ακόμα σχεδόν ένα γύρο και μένουνε πάρα πολλά παιχνίδια, δεν μπορεί κανένας να προβλέψει το που θα πάει μία ομάδα. Σίγουρα θέλω να πιστεύω ότι θα αποφύγουμε τις περιπέτειες και ο πρώτος μας στόχος, ο βασικός μας στόχος είναι αυτός και από εκεί και πέρα όσο πιο ψηλά φτάσουμε νομίζω ότι για εμάς θα είναι το καλύτερο.

Για τον τρόπο που αγωνίζεται η ομάδα με τους “μεγάλους”

– Θα σας πω ποια είναι η δική μου άποψη πάνω στο συγκεκριμένο κομμάτι. Γενικά είμαι ένας άνθρωπος, ένας προπονητής και θεωρώ ότι είναι και μέσα στον τρόπο που δουλεύω. Γιατί ακούω πολλές φορές και από τους δημοσιογράφους ότι κάποιος προπονητής είναι πιο επιθετικογενής, ο άλλος είναι πιο αμυντικογενής. Για εμένα το ποδόσφαιρο είναι ισορροπία δεν υπάρχει επίθεση και άμυνα, υπάρχουν και τα δύο. Υπάρχουν στο παιχνίδι
πέντε φάσεις και οφείλεις να δουλέψεις και τις πέντε φάσεις. Δεν μου αρέσει ούτε να παίζω κλεφτοπόλεμο, αλλά και από την άλλη πλευρά ούτε και να είμαι ένας προπονητής που θα παίζω μόνο καλό ποδόσφαιρο και στο τέλος θα χάνω. Αυτά όλα τα πράγματα θα πρέπει να τα βάλεις σε μία ισορροπία, θα πρέπει να υπάρχει μία ισορροπία, να έχεις έναν συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού όπως είπατε και εσείς. Ο τρόπος ο δικός μας είναι σχεδόν ίδιος σε όλα τα παιχνίδια, απλά στο κάθε παιχνίδι ξεχωριστά υπάρχουν και προσαρμογές πάντα ανάλογα τον αντίπαλο. Προσπαθούμε πάντα να είμαστε λίγο προσεκτικοί πάνω στα δυνατά και στα αδύναμα σημεία που έχει ο κάθε αντίπαλος ξεχωριστά. Κρατώντας πάντα βέβαια το μοντέλο μας και τον τρόπο παιχνιδιού που θέλουμε να παίξουμε. Για αυτό κιόλας στα θεωρητικά μεγάλα παιχνίδια, γιατί για εμένα δεν υπάρχουν μεγάλα και μικρά παιχνίδια, με τους πιο δύσκολους αντιπάλους Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό ακόμα και με την ΑΕΚ νομίζω ότι ήμασταν αρκετά ανταγωνιστικοί, προσπαθήσαμε να παίξουμε καλό ποδόσφαιρο, βγάλαμε ευκαιρίες, δημιουργήσαμε πρόβλημα στον αντίπαλο, παρά το γεγονός ότι στο τέλος λόγω ποιότητας και λόγω διαφοράς γιατί πραγματικά σε κάποια σημεία αυτές οι ομάδες έχουν την ποιότητα και τη δύναμη να μπορέσουν τη μισή ευκαιρία ή την μία λεπτομέρεια να την κάνουνε γκολ.

Για την ισορροπία που έχει η ομάδα:

– Καταρχάς θέλω να σας ευχαριστήσω για τα καλά σας λόγια. Πραγματικά στην Ελλάδα που ζούμε και επειδή ξεκινήσατε την τελευταία σας τοποθέτηση από το αποτέλεσμα κάτι για το οποίο πάρα πολλοί προπονητές και Έλληνες αλλά και ξένοι προπονητές έχουν αδικηθεί θα έλεγα στο κομμάτι αυτό. Όχι ότι στο εξωτερικό το αποτέλεσμα δεν υπάρχει, απλά στο εξωτερικό δεν υπάρχει τόσο πολύ η πίεση του άμεσου αποτελέσματος. Επειδή
λοιπόν ζούμε στην Ελλάδα για εμάς τουλάχιστον και για εμένα φέτος είναι πολύ σημαντικό ότι αυτό το πράγμα που λέτε συνδυάστηκε με κάποια αποτελέσματα. Τα οποία όμως βέβαια δεν σημαίνουν τίποτα γιατί ξέρετε πολύ καλά ότι άμα κάνεις δύο παιχνίδια στραβά, επειδή μιλάμε για ελληνικό ποδόσφαιρο, μπορεί στην πορεία…. Και θα σας πω ένα απλό παράδειγμα όταν ήμουν στον Πανιώνιο που ανέλαβα μία παρόμοια κατάσταση με τη Λαμία
προς το τέλος, πήγα τελευταία αγωνιστική με την ΑΕΚ, αν θυμάμαι καλά, παίξαμε στη Νέα Σμύρνη και από εκεί και πέρα άρχισε ο χορός των play out. Κάναμε μια εξίσου πάρα πολύ καλή πορεία απλά αυτή η πορεία στο τέλος δεν συνδυάστηκε με το αποτέλεσμα. Αν ρωτήσεις δέκα ανθρώπους δημοσιογράφος κιόλας που ασχολούνται με τον χώρο, πάρα πολύ λίγοι θα θυμούνται το πώς έπαιξε ο Πανιώνιος και το τι είχε καταφέρει ο Πανιώνιος εκείνη την περίοδο. Άρα λοιπόν επιβεβαιώνω και εγώ από τη μεριά μου αυτό που είπατε, δυστυχώς ότι όλοι μας κρινόμαστε και από το αποτέλεσμα.

Για την αλλαγή φιλοσοφίας στην ομάδα σε σχέση με το παρελθόν:

– Το θεωρώ πάρα πολύ απλό. Με ποια έννοια ότι σε όλα αυτά που είπα πριν όσον αφορά το μοντέλο και όσον αφορά τα αποδυτήρια είναι το πιο βασικό κομμάτι, και από εκεί κατά την άποψή μου ένας προπονητής πρέπει να ξεκινήσει πάντα, κερδίζοντας τους ποδοσφαιριστές. Λέω, σε κάθε μου τοποθέτηση πάντα μετά από παιχνίδι, ευχαριστώ τους ποδοσφαιριστές μου. Δεν το λέω απλά για να το πω, το λέω γιατί το πιστεύω, το λέω γιατί υπήρξα
ποδοσφαιριστής και γνωρίζω ότι αυτοί παίζουνε ποδόσφαιρο και αυτοί έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο της επιτυχίας. Οι προπονητές είναι για να αναλαμβάνουνε τις ήττες, να αναλαμβάνουνε την ευθύνη και για να είναι από πίσω και να στηρίζουν αυτήν την κατάσταση. Άρα λοιπόν ξεκινώντας από το κομμάτι ότι θα πρέπει να κερδίσει στα αποδυτήρια, θα πρέπει ο προπονητής να είναι δίκαιος και να κοιτάει στα μάτια τους παίκτες, να μην λέει ψέματα είτε αρέσει είτε δεν αρέσει γιατί κάποιες φορές καταλαβαίνετε ότι όταν έχεις να κάνεις με 30 ποδοσφαιριστές, κάποιες φορές αυτά που λες αρέσουν, κάποιες φορές αυτά που λες δεν αρέσουν. Όταν όμως ο παίκτης καταλάβει ότι αυτό που λες είναι η αλήθεια σου, νομίζω ότι από εκεί και πέρα πλέον τα υπόλοιπα είναι πιο εύκολα να τα περάσεις. Και βέβαια υπάρχει μία συγκεκριμένη μεθοδολογία ο τρόπος της προπόνησης, ο τρόπος
της δουλειάς, οι συνεργάτες σου καταλαβαίνετε ότι είναι αρκετά πράγματα τα οποία συμβάλλουν στην καλή εικόνα μιας ομάδος.

Για την προπονητική:

– Καταρχάς ξεκίνησα από προπονητής, εμένα ο πρώτος μου στόχος και η πρώτη μου δουλειά ήταν αυτή. Ξεκίνησα από τις ακαδημίες του Παναθηναϊκού μετά πέρασα στις  εθνικές ομάδες που ήμουν πρώτος προπονητής και στην Κ17 και στην Κ19, μετά ήμουν με τον Σάντος στην πρώτη ομάδα σαν βοηθός προπονητή. Συν ένα κομμάτι πολύ μεγάλο που είχαμε φτιάξει, είχαμε δημιουργήσει ένα πλάνο για την ομοσπονδία και από εκεί και πέρα
μετά παρουσιάστηκε αυτή η πρόταση από τον Παναθηναϊκό για τεχνικός διευθυντής που δεν θα τον έλεγα τεχνικό διευθυντή με την έννοια που την έχουν πολύ στο μυαλό τους. Ήταν sporting director ένα πόστο δίπλα στον προπονητή και ανάμεσα στη διοίκηση και στον προπονητή και χρειαζόταν πάντα ένας άνθρωπος ο οποίος να έχει γνώσεις προπονητικής για να μπορεί να οργανώσει και να δημιουργήσει και το κομμάτι του σκάουτινγκ το οποίο είχαμε φτιάξει εκείνη την περίοδο, αλλά και σε συμβουλευτικό χαρακτήρα πάντα κοντά στον προπονητή. Άρα λοιπόν απαντώντας στην ερώτηση σας πάντα αυτό που ήθελα να κάνω είναι αυτό και αυτό έκανα με ένα πολύ μικρό διάλειμμα αυτό που σας είπα εκεί αλλά και στην Σπάρτα Πράγας, όπου πήγα για 8 μήνες περίπου πάλι πάνω-κάτω στο ίδιο πόστο.

Ποιος προπονητής, τον επηρέασε περισσότερο στην φιλοσοφία του;

– Από όλους τους προπονητές που έχω περάσει έχω πάρει κάτι. Έχω περάσει από πάρα πολλούς προπονητές, κάποιοι μου έδωσαν περισσότερα πράγματα, κάποιοι μου δώσανε πάρα πολύ λίγα, ίσως και καθόλου. Αλλά προσπαθούσα πάντα από αυτά που έβλεπα να κλέβω μερικά πράγματα. Η αλήθεια είναι επειδή προπονητικά βρέθηκα πάρα πολύ κοντά στον κύριο Σάντος σαν βοηθός του και κάναμε πάρα πολλές συζητήσεις εκείνη την εποχή, εκείνη την περίοδο, σίγουρα έχω ξεκλέψει αρκετά πράγματα και από αυτόν όπως και σαν παίκτης από τον Άγγελο Αναστασιάδη και τον συγχωρεμένο τον Γιάννη Κεράστα, ο οποίος από τους Έλληνες κατά την άποψή μου ήταν ένας από τους καλύτερους. Γενικά προσπαθούσα να κλέβω πράγματα με την καλή έννοια. Ξέρετε όμως ότι όταν πας να γίνεις πιστό αντίγραφο ή να κάνεις ακριβώς κάποια πράγματα που κάνει ένας άλλος προπονητής και δεν είναι μέσα στον δικό σου χαρακτήρα, ουσιαστικά δεν θα πετύχεις. Άρα λοιπόν παίρνεις πράγματα τα οποία να μπορείς εσύ να τα αντιπροσωπεύσεις και να μπορείς να τα βγάλεις σαν προπονητής.

Για τους προσωπικούς του στόχους:

– Καταρχάς αγαπάω πάρα πολύ αυτό που κάνω. Ο πρώτος μου στόχος είναι να εξελίσσομαι σαν άνθρωπος αλλά και σαν προπονητής. Καθημερινά για εμένα είναι ένα μάθημα. Σε κάθε προπόνηση κερδίζω κάτι. Κερδίζω από έναν παίκτη, κερδίζω από τον βοηθό μου, αυτός κερδίζει από μένα, έχω περάσει αυτήν τη φιλοσοφία και στους συνεργάτες μου. Πάνω από όλα για εμένα είναι αυτό, ένας άνθρωπος θα πρέπει να μάθει να εξελίσσεται και να γίνεται πολύ καλύτερος από αυτό που είναι. Από εκεί και πέρα επειδή μιλάμε και ξεκινήσαμε και τη συζήτησή μας για το ελληνικό ποδόσφαιρο, δεν νομίζω ότι μπορείς να βάζεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο μεγάλους στόχους. Σίγουρα θα ήθελα να προχωρήσω, σίγουρα θα ήθελα να φτάσω ψηλά, έχω φιλοδοξία, είμαι ένας άνθρωπος που δουλεύει πολύ και προσπαθώ να εξελίσσομαι καθημερινά. Το πού θα φτάσω και το πού θα με βγάλει αυτό αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να το πω. Τη δεδομένη στιγμή το μυαλό μου είναι σε αυτό που κάνω στη Λαμία και στους στόχους όπου έχει θέσει η ομάδα.

Ένα σχόλιο για το φετινό πρωτάθλημα και ένα σχόλιο για το πώς βλέπει τη μάχη για τον τίτλο;

– Καταρχάς μου αρέσει πολύ που και η φετινή χρονιά και η περσινή χρονιά ήταν πάρα πολύ ανταγωνιστική. Για εμένα το πιο σημαντικό για το ελληνικό ποδόσφαιρο γιατί όλοι μας θα πρέπει να βλέπουμε το ελληνικό ποδόσφαιρο σαν προϊόν όχι οπαδικά αν είμαι Ολυμπιακός, αν είμαι Παναθηναϊκός, αν είμαι ΑΕΚ, αν είμαι ΠΑΟΚ. Γιατί αν το προϊόν είναι ανταγωνιστικό και είναι όπως πρέπει να είναι, θεωρώ ότι έχουνε κέρδος όλοι. Αυτό βέβαια  δυστυχώς κάποιοι στην Ελλάδα δεν το έχουν καταλάβει ακόμα και λειτουργούν μόνο με το δικό τους συμφέρον και με τον τρόπο που θέλουν αυτοί. Εμένα μου αρέσει που είναι ανταγωνιστικό και νομίζω ότι θα κριθεί μέχρι το τέλος στις λεπτομέρειες. Οι αποστάσεις είναι πάρα πολύ μικρές μεταξύ των ομάδων αυτών. Σίγουρα είναι ένα πρωτάθλημα δύο ταχυτήτων, ίσως τριών. Η πρώτη ταχύτητα είναι ψηλά, οι ομάδες που κυνηγάνε το
πρωτάθλημα και την Ευρώπη, από εκεί και πέρα θα γίνει μάχη για την εξάδα, ποιες ομάδες θα μπορέσουν να πλασαριστούν εκεί. Και βέβαια προς τα κάτω οι ομάδες οι οποίες πιθανότατα να κινδυνέψουν και στα play out θα δώσουν τον δικό τους αγώνα.

Απόδοση Δηλώσεων: Νίκος Σκαρμούτσος