Οι Πάουλο Ντιμπάλα και Φρανκ Κεσιέ είναι οι τελευταίοι πρωτοκλασάτοι ποδοσφαιριστές που αποφάσισαν να μην ανανεώσουν και να αποχωρήσουν ως ελεύθεροι από τις ομάδες τους. Μία τακτική που τείνει να γίνει κανόνας εδώ και λίγα χρόνια στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.

Οι αλλαγές που έχουν υπάρξει τα τελευταία 20 χρόνια σε όλο τον κόσμο, δεν θα ήταν δυνατόν να μην επηρεάσουν και το ποδόσφαιρο. Η τεχνολογία έχει κάνει αλματώδη πρόοδο, η κοινωνία, παρά τις κάποιες εξαιρέσεις, μοιάζει να αποκτά ολοένα πιο ανθρώπινο και οικουμενικό πρόσωπο ενώ ο «βασιλιάς των σπορ», προσπαθεί να συμβαδίζει και να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα.

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που οι Εμπαπέ και Νεϊμάρ πήραν μεταγραφή στην Παρί έναντι 145 και 222 εκατομμυρίων ευρώ αντίστοιχα. Ουσμάν Ντεμπελέ, Φιλίπε Κοουτίνιο και Ζοάο Φέλιξ ανάγκασαν τις Μπαρτσελόνα και Ατλέτικο Μαδρίτης να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να τους αποκτήσουν. Ενώ οι Ρομέλου Λουκάκου και Τζακ Γκρίλις είναι πρώτες μεταγραφές μετά την εμφάνιση τής πανδημίας που έφτασαν 9ψήφιο νούμερο. Ωστόσο, το μεταγραφικό τοπίο φαίνεται να αλλάζει αισθητά.

Εκτίμησή μου είναι, πως δεν πρέπει να συνηθίσουμε σε τόσο… βαρύγδουπες μεταγραφές. Φυσικά και θα υπάρξουν στο μέλλον παρόμοιες, αλλά θα γίνονται πιο σπάνια. Λίγο η οικονομική κρίση, λίγο η πανδημία, όλα «βοήθησαν» για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Αν και το πρώτο, δεν φαίνεται να «ενοχλεί» τα μεγάλα κλαμπ.

Στον αντίποδα βέβαια, το… αστείο του FFP καταργήθηκε από την UEFA, η οποία αντί να κάνει τους κανονισμούς πιο αυστηρούς, πάντα στη σκιά της European Super League, αποφάσισε να θεσπίσει το FSR (Financial Sustainability Regulations). Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Σημαίνει πως οι μεγάλοι συνεχίζουν να δρουν ανενόχλητοι στο μεταγραφικό παζάρι με ακόμα περισσότερες ελευθερίες αντί του αντίθετου. Αυτό γιατί, ο νέος κανόνας επιτρέπει στους συλλόγους να ξοδεύουν μέχρι και το 70% των εσόδων τους για μεταγραφές.

Διαβάστε τη συνέχεια