Οι νίκες της Εθνικής μας ομάδας με αντίπαλο τη Σοβιετική Ένωση και αργότερα την Ρωσία μπορεί να είναι λίγες, αλλά το σίγουρο είναι πως έμειναν στην ιστορία όχι μόνο του ελληνικού μπάσκετ, αλλά και ολόκληρου του ελληνικού αθλητισμού.
Aρχικά σας παρουσιάσαμε το σύνολο των αγώνων, τις νίκες καθώς και τις ήττες του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος με αντιπάλους τους Ρώσους .
Τα παιχνίδια που σημάδεψαν την μετέπειτα πορεία του ελληνικού μπάσκετ ήταν δύο και σας τα παρουσιάζουμε
Ελλάδα-Ε.Σ.Σ.Δ. 103-101 Τελικός Eurobasket 1987 , Σ.Ε.Φ.
Tο 103-101 στον τελικό του ΣΕΦ, στις 14 Ιουνίου 1987, ήταν σα να είχε πάρει εκατομμύρια νίκες μέσα σε ένα βράδυ, με την Ελλάδα να εκτοξεύεται στην ελίτ της Ευρώπης και να αρχίζει να γράφει τη δική της μεγάλη ιστορία.
Ο μεγάλος Νίκος Γκάλης ήταν καταπληκτικός εκείνη την βραδιά , σημειώνοντας 40 πόντους κουβαλώντας την ομάδα στα δύσκολα. Όλοι όμως οι αθλητές της Εθνικής βάλαν το χεράκι τους, με δύο σημεία να ήταν τα πιο κρίσιμα στην έκβαση του αγώνα. Αρχικά οι βολές του Ανδρίτσου στην κανονική διάρκεια, ώστε το παιχνίδι να οδηγηθεί στην παράταση και φυσικά τις αξέχαστες βολές του Καμπούρη!
Στο Ζάγκρεμπ το 1989 το ξανάκανε…
Το ΕΠΟΣ του 1987 ήταν γεγονός και όλοι πλέον υπολόγιζαν στο ελληνικό ταλέντο και την ελληνική ψυχή. Το 1989 οι Σοβιετικοί ένιωσαν για δεύτερη φορά στο πετσί τους τι σημαίνει Εθνική Ελλάδος μπασκετ και Νίκος Γκάλης. Ήταν απλά μία ακόμα επιβεβαίωση πως η “επίσημη αγαπημένη” ήρθε για να μείνει στην κορυφή.
Ο “Gangster” του ελληνικού μπάσκετ ξεδίπλωσε για μία ακόμη φορά το ταλέντο του, φορτώνοντας το Σοβιετικό καλάθι με 45 πόντους. Αυτό όμως που τους έδωσε την χαριστική βολή ήταν το ιστορικό τρίποντο του Φάνη Χριστοδούλου, όπου σφράγισε τη νίκη με 81-80 στον ημιτελικό της 24ης Ιουνίου 1989, με τους Σοβιετικούς να πέφτουν εκ νέου στο καναβάτσο!
Το 2005 ήταν η χρονιά της…
Το 2005, στο Βελιγράδι ήταν η ελληνική ώρα και συγκεκριμένα η ώρα του Θοδωρή Παπαλουκά! Ο προημιτελικός ξεκίνησε άσχημα για την Εθνική μας, με τους Ρώσους να προηγούνται γρήγορα με 13-2. Ο καλύτερος έκτος παίκτης που υπήρξε ποτέ για την επίσημη αγαπημένη, Θοδωρής Παπαλουκάς, και η παρέα του δεν παραδώθηκαν.
Η ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη έσφιξε την άμυνα, βρήκε ρυθμό, κατέβασε τη διαφορά και επικράτησε με 66-61 των Ρώσων, με τον Παπαλουκά να κάνει απίστευτο παιχνίδι μετρώντας 23 πόντους. Ο Δήμος Ντικούδης πρόσθεσε 11 κρίσιμους πόντους και συνέβαλε κι αυτός τα μέγιστα, όπως και τα υπόλοιπα παιδιά.
Η συνέχεια γνωστή… Λίγες ημέρες αργότερα ο Μιχάλης Κακιούζης, αρχηγός του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος σήκωσε το βαρύτιμο τρόπαιο στον τελικό με την Γερμανία, επαναφέροντας μετά από 18 χρόνια την ομάδα στο πρώτο σκαλί του βάθρου.
