Στις 5 Ιουλίου 1984 η Νάπολι παρουσιάζει επίσημα το νέο μεταγραφικό απόκτημά της εν όψει της νέας σεζόν: είναι ο Ντιέγο Αρμάντο Μαραντόνα.
Το «Σαν Πάολο« σειόταν συθέμελα. Ο Αργεντινός βγήκε από τα αποδυτήρια, είχε στο λαιμό του περασμένο το κασκόλ της ομάδας, πήρε τη μπάλα και έκανε μερικά κολπάκια… Ήταν ένας έρωτας κεραυνοβόλος. Από αυτούς που πετάνε σπίθα από την πρώτη ματιά. Νάπολι και Μαραντόνα. Όλα άρχισαν τον Ιούλιο του 1984 για να τελειώσουν με τρόπο καταστροφικό οκτώ χρόνια αργότερα.
Η Νάπολι ήταν τότε αποφασισμένη να κάνει επανάσταση κόντρα στην… δικτατορία του ποδοσφαιρικού Βορρά της Ιταλίας. Και ποιος καταλληλότερος να σηκώσει το λάβαρο από τον Μαραντόνα; Διανοούμενοι της Νάπολη συγκέντρωσαν υπογραφές κατά της μεταγραφής. Επτά εκατομμύρια λίρες στη Μπαρτσελόνα σε μια εποχή που η πόλη και οι γύρω περιοχές αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα με πολλούς ανθρώπους να είναι στο όριο της εξαθλίωσης.
Πρωτάθλημα και Κύπελλο το 1987, δεύτερο πρωτάθλημα το 1990, Σούπερ Καπ την ίδια χρονιά. Προηγήθηκε η κατάκτηση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Μετά από αυτή την επιτυχία, η Μαρσέιγ τον προσέγγισε και ήθελε να τον αποκτήσει δίνοντάς του μάλιστα… λευκή επιταγή. Ο τότε πρόεδρος των Ιταλών, Κολάντο Φερλαΐνο, αρνήθηκε να διαπραγματευτεί με τους Γάλλους, ο Αργεντινός τα βρόντηξε και έφυγε για την πατρίδα του, όπου ακόμα και μέσα Αυγούστου, την ώρα που οι συμπαίκτες του είχαν αρχίσει ήδη τις επίσημες υποχρεώσεις με την ομάδα, αυτός κυνηγούσε ελάφια και προσπαθούσε να κρυφτεί από τα συνεργεία των ιταλικών καναλιών που είχαν αποστολή να τον εντοπίσουν.
Τα προβλήματα, βέβαια, είχαν αρχίσει τον Ιανουάριο του 1986, όταν η αστυνομία ανακάλυψε σε κάποιο σπίτι της Καμόρα, όπου έκανε έρευνα, φωτογραφίες του «Ντιεγίτο» με μέλη της ιταλικής μαφίας. Το ενδιαφέρον άρχισε να στρέφεται στην εξωαγωνιστική δραστηριότητα του Μαραντόνα. Η Καμόρα διέρρηξε το σπίτι του και τον προειδοποίησε να μην ανοίξει το στόμα του στις αρχές. Ένας από τους σωματοφύλακές του μετατράπηκε σε κατήγορο καταθέτοντας ότι τον χρησιμοποιούσε για εισαγωγή και εμπόριο κοκαΐνης.
«Ο Μαραντόνα δεν άντεξε τη φρικαλέα ποδοσφαιρική δόξα. Με τη μεταγραφή του στη Νάπολι έπεσε στα χέρια της Μαφίας. Πού βρήκε η φτωχή Νάπολι τα χρήματα για να αγοράσει τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή του κόσμου;» θα γράψει η πολύ γνωστή Αργεντινή συγγραφέας Αλίσα Ντουχόβνα Ορτίθ. «Ναι, έκανα χρήση κοκαΐνης. Ήθελα να ξεπεράσω το στρες και την πίεση από τη σωματική και ψυχολογική κόπωση. Έκανα πολλά λάθη στη ζωή μου. Πίστεψα ότι η κοκαΐνη θα με ανακούφιζε. Δεν είχα δίκιο, αλλά δεν είχα και τις ηθικές δυνάμεις να αντισταθώ» θα παραδεχθεί ο ίδιος μερικά χρόνια αργότερα.
Στο Μουντιάλ του 1990 γράφτηκε το οριστικό τέλος της ειρηνικής σχέσης του με την Καμόρα. Ο Μαραντόνα προσπάθησε να στρέψει τους Ναπολιτάνους εναντίον της εθνικής ομάδας της Ιταλίας στον ημιτελικό με την Αργεντινή στο «Σαν Πάολο». «Οι Ναπολιτάνοι πρέπει να θυμούνται ότι η Ιταλία τους θεωρεί σημαντικούς για μία ημέρα και τους ξεχνάει για 364.Η υπόλοιπη Ιταλία σας θεωρεί παρακατιανούς όλο τον χρόνο και τώρα που σας χρειάζεται, λέει να είστε δίπλα της. Εγώ σας αγαπώ πάντα και ξέρω πως εσείς θα το δείξετε υποστηρίζοντας την Αργεντινή» θα πει.
Μετά θα μπει στο γήπεδο, θα ευστοχήσει στο τελευταίο και καθοριστικό πέναλτι και θα χαρίσει την πρόκριση στην ομάδα του. Στον τελικό οι Ιταλοί θα στηρίξουν την Γερμανία και όχι την Αργεντινή. Ο Μαραντόνα δεν είχε πια την στήριξη της Καμόρα. Η πτώση είχε αρχίσει. Δεν θα υπήρχε κανένα προστατευτικό δίχτυ για να τον συγκρατήσει. Από τη Νάπολι θα φύγει ντροπιασμένος το 1992, αλλά θα μείνει για πάντα χαραγμένος στις μνήμες των «παρτενοπέι».
https://youtu.be/qBLs7xg5hvU
