«Οπαδικό επεισόδιο με όπλα»: Καταλαβαίνετε που έχουμε φτάσει;

Ζούμε επισήμως πια, στην εποχή που τα «πεσίματα» γίνονται με ΟΠΛΑ. Και οι απόπειρες ανθρωποκτονίας βαφτίζονται «οπαδικές διαφορές». Οπαδικό κίνημα και δημοσιογραφία, ώρα μηδέν…

Εκεί φτάσαμε. Στο σημείο μηδέν. Στο σημείο που «οπαδοί» έφτασαν στο σημείο να πυροβολούν για να λύσουν τις διαφορές τους! Σαν κανονικοί γκάνγκστερ. Κι όλα αυτά ενδεδυμένα με τον μανδύα του αθλητισμού! Ανατριχιαστικό.

Από όπου κι αν πιάσεις την είδηση, αναγουλιάζεις. Από το πρωί της Παρασκευής, όλη η Θεσσαλονίκη, ξέρει καλά τι, που, ποιος και γιατί. Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να κυκλοφορήσει άμεσα ένα τέτοιο περιστατικό ακραίας βίας, ειδικά σε μία πόλη όπως η Θεσσαλονίκη, όπου όλα μαθαίνονται εν ριπή οφθαλμού.

Κι όμως ενώ όλοι ήξεραν, επέλεξαν να… στρίψουν διά του αρραβώνος.

Το διαβάζεις και αναρωτιέσαι ξανά «σε τι είδους κοινωνία ζούμε». Δύο τύποι αρματωμένοι με όπλα την «έπεσαν» σε άλλους τρεις και επέλεξαν να λύσουν τις όποιες οπαδικές (;) διαφορές τους, γαζώνοντας τους με σφαίρες στα πόδια!

Για να βρεις την είδηση με όλες τις λεπτομέρειες της (τι, που, ποιος, πότε, γιατί) έπρεπε να ψάξεις πολύ. Πάρα πολύ. Για την ακρίβεια, να κάνεις μία στάση στο SDNA, που ως συνήθως πήγε κόντρα στο ρεύμα και αποκάλυψε όλες τις πτυχές μιας υπόθεσης με έντονη δυσοσμία από τον υπόκοσμο.

Τα περισσότερα Μέσα επέλεξαν την εύκολη λύση. Βάφτισαν μία απόπειρα ανθρωποκτονίας με οπαδικά κίνητρα ως «οπαδικό επεισόδιο» και… καθάρισαν. Έτσι γενικά και αόριστα. Πήγαν να… σκοτωθούν για την μπάλα! Όπως έγινε και με την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, την οποία κάποιοι βιαστικά προσπάθησαν να δικαιολογήσουν, εφευρίσκοντας οπαδικά κίνητρα. Φαίνεται πώς κάποιοι δεν έμαθαν από τον αυτοεξευτελισμό τους και εξακολουθούν να στρουθοκαμηλίζουν.

Δεν έχει σημασία ποιος πήγε να σκοτώσει ποιον. Δεν έχουν καμία σημασία τα σήματα, τα χρώματα, τα διακριτικά; Γι’ αυτό και δεν αξίζει να αναπαράγουμε τι ακριβώς συνέβη και σε αυτή εδώ την ανάρτηση. Πλέον, οι περισσότεροι ξέρουν.

Καταλαβαίνετε όμως που έχουμε φτάσει; Στο σημείο που κάποιοι νομιμοποιούν την εγκληματική τους συμπεριφορά με τον μανδύα του «οπαδισμού» υπό την πλήρη απάθεια των περισσότερων Μέσων, που σιωπούν είτε από φόβο είτε από αδιαφορία. Αλήθεια τι είναι πιο τρομακτικό. Το πρώτο ή το δεύτερο; Σε κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ζούμε ή σε τριτοκοσμικό περιβάλλον όπου άπαντες φοβούνται;

Κι μέσα σε όλα αυτά, ένα…
δακτυλοδεικτούμενο σάιτ που και πάλι αποφάσισε να βαδίσει στο δικό του μοναχικό μονοπάτι και να παρουσιάσει την είδηση, όπως ακριβώς ήταν. Όχι, δεν ήταν ένα περιστατικό «οπαδικής βίας». Δεν ήταν ένα ακόμα περιστατικό «οπαδικής βίας».

Είχε ονόματα, διευθύνσεις, εγκληματικές ενέργειες και προεκτάσεις, που ξεπερνούν τα πλαίσια ενός απλού περιστατικού «οπαδικής βίας». Είχε ΠΑΕ με εμπλεκόμενους υπαλλήλους της σε απόπειρα ανθρωποκτονίας. Το καταλαβαίνετε; Υπάλληλος ΠΑΕ, που κάθεται στον πάγκο ιστορικής ομάδας, φέρεται από την Αστυνομία ως άμεσος συνεργός, σε απόπειρα ανθρωποκτονίας με όπλα. Κι αν συνεχίσουμε να εθελοτυφλούμε, θα το δούμε να επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά.

Το περιστατικό αυτό ήταν ένα δυνατό χαστούκι για όλους. Μακάρι, κάποιοι να ξύπνησαν…

Πηγή: SDNA