Ο καλύτερος Μακέντα της τελευταίας εξαετίας

Και ούτε βεβαίως επεδίωξε να «διαφημίσει» τον εαυτό του ως τέτοιον.

Ήταν πάντα ένας σημαντικός έως πολύτιμος επιθετικός, ικανός στο να πετυχαίνει τα πιο δύσκολα και κρίσιμα γκολ (όπως αυτό κόντρα στην Άστον Βίλα τον Μάιο του 2009, που χάρισε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον τίτλο της Premier League), χωρίς ωστόσο -είναι αλήθεια- να έχει η καριέρα του την εξέλιξη που θα έπρεπε να έχει. Με βάσει πάντα την «εκκίνησή» του στους «κόκκινους διάβολους» και το ποιον είχε ως πρώτο «δάσκαλο»: τον τεράστιο σερ Άλεξ Φέργκιουσον, ο οποίος τον επέλεξε με κλειστά μάτια το καλοκαίρι του 2007 από τις Ακαδημίες της Λάτσιο, ζητώντας να μετακομίσει στα τμήματα υποδομής της Γιουνάιτεντ.

Είναι πια συνειδητοποιημένος κι έχει παραδεχθεί πολλάκις ο Ιταλός τα σφάλματα της νεανικής του «τρέλας» που πήγαν πίσω και δυσκόλεψαν κάθε επόμενο μονοπάτι της καριέρας του. Δεν ήταν και λίγοι οι «σταθμοί» που ακολούθησαν:

Από τον τίτλο του «wonderkid» και το συναίσθημα του «ήρωα της Γιουνάιτεντ», δανεικός στη Σαμπντόρια τον Ιανουάριο του 2011 κι από εκεί ξανά πίσω και ξανά με δανεισμό στην ΚΠΡ ένα χρόνο μετά. Ακολούθησε και τρίτος «χειμερινός» δανεισμός στη Στουτγκάρδη (Ιανουάριος 2013) χωρίς να… ακουμπήσει κι από εκεί ξεκίνησαν οι νέες περιπλανήσεις στο «Νησί»:

Ντόνκαστερ (Σεπτέμβριος-Δεκέμβριος 2013), Μπέρμιγχαμ (Ιανουάριος-Ιούνιος 2014), πριν την οριστική αποχώρηση από το «Ολντ Τράφορντ» τον Ιούλιο του ’14 για την Κάρντιφ. Μετά από δύο χρόνια μέτριας παρουσίας στην Ουαλία κι έναν ολιγόμηνο δανεισμό στην Νότιγχαμ Φόρεστ, επέστρεψε τον Δεκέμβριο του ’16 στην πατρίδα του για λογαριασμό της Νοβάρα κι από το «Σίλβιο Πιόλα», πήρε την απόφαση να έρθει στην Ελλάδα στις αρχές Σεπτεμβρίου 2018 για τον Παναθηναϊκό, με ένα κλειστό 3ετές συμβόλαιο και απολαβές που άγγιζαν τις 300.000 ευρώ χωρίς τα μπόνους.

Σε όλη αυτή τη διαδρομή, η μοναδική ομάδα που φάνηκε να «κουμπώνει» καλύτερα στον 28χρονο επιθετικό ήταν η Μπέρμιγχαμ στην οποία, αν κι έμεινε μόλις 6 μήνες, «υπέγραψε» 10 γκολ σε 18 αγώνες, για τον απλούστατο λόγο πως είχε έναν πολύ πιο ελεύθερο ρόλο. Είτε ως «ενδιάμεσος» μεταξύ «9» και «10», έχοντας δεύτερο επιθετικό μπροστά του, είτε ως καθαρό «9άρι» με δεύτερο φορ δίπλα σε καθαρό 4-4-2.

Αντίστοιχα αγωνιστικά «μοντέλα», διατάξεις και συστήματα εφαρμόζει εδώ κι ενάμισι χρόνο στον Παναθηναϊκό (και) ο Γιώργος Δώνης, «πατώντας» (ειδικά φέτος) σε μεγάλο βαθμό πάνω στα διαφορετικά αγωνιστικά χαρακτηριστικά που διαθέτει ο Μακέντα. Και δεν είναι τυχαίο άλλωστε και το γεγονός, πως ο Ιταλός βρήκε στο «τριφύλλι» μετά από χρόνια τον «εαυτό» του και το ρόλο που του ταιριάζει καλύτερα.
Η δε εφετινή (δεύτερη) σεζόν που «τρέχει» με τον Παναθηναϊκό είναι η καλύτερή του εδώ και μία εξαετία. Ανώτερη ακόμη κι από την περσινή, πρώτη χρονιά του με την «πράσινη» φανέλα, όπου κατέγραψε 11 γκολ και 4 ασίστ σε 28 αγώνες (και 2.262 λεπτά) πρωταθλήματος και Κυπέλλου, σκοράροντας περίπου 1 γκολ κάθε 206’.

Φέτος έχει 7 γκολ (3 με πέναλτι) και 1 ασίστ σε 17 αγώνες και 201 λεπτά στο πρωτάθλημα, ενώ μετρά κι 1 γκολ σε 2 ματς Κυπέλλου (162’). Η έως τώρα εικόνα του ωστόσο, γίνεται πολύ πιο «πειστική» ακόμη και από την περασμένη χρονιά, καθώς πέρσι στο αντίστοιχο διάστημα (17 συμμετοχές στο πρωτάθλημα) είχε 6 γκολ και 3 ασίστ σε 1.370 αγωνιστικά λεπτά, σκοράροντας κάθε 228’.

Ο Μακέντα μπήκε στα «κόκκινα» από τις αρχές του 2020. Είχε μία πολύ καλή εμφάνιση κι ένα πέναλτι που δεν του δόθηκε στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, δεν αγωνίστηκε λόγω ενοχλήσεων στον προσαγωγό στα Γιάννενα, αλλά από εκεί και πέρα άρχισε να… γράφει: Γκολ στο 45’+1’ στον αγώνα με τον Πανιώνιο που «καθάρισε» τη νίκη (έκανε το 2-0) πριν οι ομάδες πάνε στα αποδυτήρια. Γκολ πρόκρισης από τα 11 μέτρα στη ρεβάνς με τον ΠΑΣ Γιάννινα (στ 72’ έκανε το 3-1) και γκολ νίκης στα Πηγάδια στο 1-0 επί της Ξάνθης, με ένα τέρμα που έμοιαζε… copy-paste της συνεργασίας του με τον Ζαχίντ κόντρα στους Νεοσμυρνιώτες.

Ο Ιταλός (που περιμένει εντός των ημερών να αποκτήσει «παρτενέρ» από τη μεταγραφική αγορά) δείχνει πως είναι πλέον στα… καλύτερά του, πάει για ρεκόρ καριέρας με τον Παναθηναϊκό κι αν συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό, δεν θα αργήσει η ώρα, που θα χτυπήσει εκ νέου το εταιρικό email των «πράσινων» με πρόταση από το εξωτερικό. Τις δύο προηγούμενες φορές που συνέβη αυτό το περασμένο καλοκαίρι (μία από σύλλογο της Αραβίας κι άλλη μία από τη Φέγενορτ), η διοίκηση του Παναθηναϊκού είπε ισάριθμα «nο».

Όταν όμως ένας ποδοσφαιριστής σου έχει ως ατζέντηδες τα ξαδέρφια Ραϊόλα, ποτέ δεν μπορείς να είσαι… σίγουρος.

ΚΩΣΤΑΣ ΓΟΥΛΗΣ / ΑΠΕ-ΜΠΕ