Ο 48χρονος Ολλανδός, Γιουλές Ράσουλμπακς, χρησιμοποίησε την πίστη του και την προσωπική του ιστορία στις φυλακές αλλά και τα ναρκωτικά, για να βοηθήσει τους πρώην φυλακισμένους να ξαναρχίσουν τη ζωή τους μέσω του ποδοσφαίρου.
Είναι το πρόσωπο που η UEFA επέλεξε γι΄ αυτόν τον μήνα και για την #Equal Game, την εκστρατεία που επικεντρώνεται σε κάποιο άτομο από τις 55 ομοσπονδίες-μέλη της. Αυτό το άτομο αποτελεί ένα παράδειγμα ότι η αναπηρία, η θρησκεία, η σεξουαλικότητα και η φυλή δεν αποτελούν εμπόδια για την απόλαυση του ποδοσφαίρου.
«Έχω τον τρόπο μου με τους ανθρώπους, βρίσκω εύκολα τον τρόπο να μιλήσω μαζί τους», είπε στην ιστοσελίδα της UEFA ο Ράσουλμπακς, που βρίσκεται σε ένα κέντρο αποκατάστασης στην ολλανδική πόλη Ντόρντρεχτ και βοηθά τοξικομανείς και άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας να επανενταχθούν στην κοινωνία.
Εχει στενή συνεργασία με την ομάδα της Ντόρντρεχτ, που συμμετέχει στην δεύτερη κατηγορία του ολλανδικού ποδοσφαίρου. «Είμαι συναισθηματικός άνθρωπος και από την πρώτη στιγμή έχω διαπιστώσει ότι εμείς ανήκουμε στον σύλλογο. Είμαστε ένας από αυτούς και έτσι αισθάνονται και αυτοί».
Μαζί με τον σύλλογο βοηθά τους πρώην φυλακισμένους να αποκτήσουν εργασιακή εμπειρία για διάφορες δουλειές συντήρησης ή ως άτομα για την ασφάλεια, αναγνωρίζοντας ότι αυτό είναι «πολύ σημαντικό για αυτούς καθώς πρέπει να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους». Ο απώτερος στόχος είναι να υπάρξει προοπτική για αμειβόμενη εργασία.
«Δεν μπορείς απλά να περπατάς σε κάποιον δρόμο και να πεις: γεια σου, μπορείς να γίνεις φίλος μου» τόνισε ο Ράσουλμπακς, που μιλά με μεγάλο ενθουσιασμό για τις πρωτοβουλίες που παίρνουν από κοινού το κέντρο αποκατάστασης De Hoop και ο σύλλογος. «Η Ντόρντρεχτ μας αγκάλιασε. Είναι σημαντικό να μπορείς να συνεργάζεσαι με τέτοιο τρόπο, δείχνοντας εκτίμηση και να αντιμετωπίζεις τον άλλο ως πλήρες άτομο, δημιουργώντας πολύ καλά συναισθήματα».
Ο ίδιος, γνωρίζει από πρώτο χέρι τις δυσκολίες να κάνει μια νέα αρχή. Βρέθηκε στη φυλακή επτά φορές και ήταν εθισμένος στα ναρκωτικά για 22 χρόνια. Είναι πλέον καθαρός για σχεδόν μια δεκαετία και ο ρόλος του στη De Hoop έχει καθοριστικός.
«Έχω μάθει ότι το μεγαλύτερο όπλο μου είναι η γλώσσα μου. Είναι τολμηρό να μιλήσω για τα πράγματα που σκέπτομαι, για το τι συμβαίνει, πώς αισθάνομαι», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Η Ντόρντρεχτ κατάφερε επίσης να συνδυάσει τη μεγάλη αγάπη του για το ποδόσφαιρο. «Ήμουν αρκετά καλός στο ποδόσφαιρο, είχα ταλέντο. Κατά τη διάρκεια της περιόδου εθισμού μου, όταν ήμουν στην κλινική και τα άλλα παιδιά ήθελαν να παίξουν ποδόσφαιρο, πηγαίναμε να παίξουμε σε μια πλατεία στο Ρότερνταμ».
Περισσότερο από 35 χρόνια μετά, ο Γιουλές δεν μπορεί να παίξει το παιχνίδι καθώς έχει σκλήρυνση κατά πλάκας. Ωστόσο, αυτό δεν τον εμπόδισε να διοχετεύσει την ενέργειά του, βοηθώντας τους άλλους να ξεπεράσουν στα ίδια προβλήματα που αντιμετώπισε στα νιάτα του.
«Έχουμε ένα τουρνουά ποδοσφαίρου κάθε μήνα στο κέντρο αποκατάστασης, όπου τα παιδιά μπορούν να απελευθερώσουν την ενέργειά τους, τους δίνει χρόνο να χαλαρώσουν και για λίγο να απέχουν από τη θεραπεία. Τα συναισθήματα είναι έντονα. Παίζουν όλοι, συμπεριλαμβανομένου του προσωπικού, δημιουργείται συνάφεια και αυτό δείχνει τη δύναμη του ποδοσφαίρου», πρόσθεσε.
Το ολλανδικό Υπουργείο Δικαιοσύνης και Ασφάλειας προσπαθεί επίσης να επανεντάξει τους κρατούμενους στην κοινωνία μέσω του προγράμματος «Εργασία μέσω Αθλητισμού». Μέχρι στιγμής, 54 συμμετέχοντες κατάφεραν να βρουν εργασία μέσω του προγράμματος, με την συμμετοχή 30 συλλόγων, συμπεριλαμβανομένης της Ντόρντρεχτ.
Ο ίδιος ο Ράσουλμπακς έχει διανύσει έναν μακρύ δρόμο προς τη λύτρωση, κάνοντας οκτώ χρόνια θεραπείας. Ωστόσο, έχει βρεθεί στο σωστό δρόμο τα τελευταία εννέα χρόνια και είναι ικανοποιημένος από τη ζωή. «Εργάζομαι στο De Hoop, έχω μια ωραία δουλειά, φίλους, έχω πέντε παιδιά, είμαι παππούς και έχω μία εγγονή», λέει. «Έχω προφανώς κάποια προβλήματα, αλλά τελικά το αποτέλεσμα είναι ότι είμαι εδώ και μπορώ να κάνω πολλά πράγματα για το De Hoop σήμερα. Κάτι που με οδηγεί επίσης».
πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
