Δείτε τι δήλωσε ο χάλκινος Παγκόσμιος Πρωταθλητής της Πάλης, Γιώργος Πιλίδης για την πρόσφατη εμπειρία του από το παγκόσμιο της Αθήνας.
Το χάλκινο μετάλλιο που κατέκτησε ο Γιώργος Πιλίδης στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Παίδων της Αθήνας, μεγαλώνει τη συλλογή του, αλλά σίγουρα δεν ήταν το «χρώμα» που επιθυμούσε. Το «παιδί θαύμα» της ελληνικής Πάλης μίλησε στο Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, για το πώς περνά τις ημέρες του μετά το Παγκόσμιο πρωτάθλημα.
Παρά την τεράστια επιτυχία του, ελάχιστοι είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι αγωνίστηκε τραυματίας, καθώς είχε κάκωση στα πλευρά. Ο ίδιος πάντως απέδειξε ότι έχει καρδιά λιονταριού. Αφησε τον τραυματισμό του στην άκρη και τόνισε ότι δεν είναι δικαιολογία, ούτε για τις νίκες, ούτε για την ήττα και μιλώντας ως ώριμος αθλητής σχολίασε: «δεν χρειάζομαι να βρω δικαιολογίες. Χρειάζομαι να εντοπίσω τα λάθη μου για να βελτιωθώ».
Αποκάλυψε ότι το παγκόσμιο πρωτάθλημα ήταν ένα μεγάλο μάθημα γι αυτόν και μετά την ξεκούραση θα βάλει νέους στόχους, μαζί με τον προπονητή του και Ολυμπιονίκη Αμιράν Καρντάνοφ.
ΕΡ: Γιώργο έχουν περάσει περίπου 10 ημέρες από το Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Αθήνας και το χάλκινο μετάλλιο. Πως περνάς τον χρόνο σου;
«Μετά από καιρό, μπορώ να πω ότι το έχω ρίξει λίγο έξω. Βγαίνω με φίλους και γενικότερα ξεκουράζομαι. Νομίζω ότι το είχα πολύ μεγάλη ανάγκη, μετά τις σκληρές προετοιμασίες για το Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα».
ΕΡ: Η τελευταία εικόνα που είχαμε για σένα ήταν τα δάκρυα στο βάθρο κατά την διάρκεια της απονομής. Εχεις πλέον συνηθίσει την ιδέα ότι δεν κατέκτησες το χρυσό μετάλλιο;
«Ηταν ένας στόχος μου, που δεν κατάφερα να τον πετύχω. Σίγουρα με στεναχωρεί. Αλλά πλέον θέλω αυτή την στεναχώρια να την βγάλω στην προπόνηση. Να δουλέψω πιο σκληρά. Τον πρώτο μου μεγάλο στόχο δεν τον πέτυχα, αλλά δεν είναι και ο τελευταίος μου. Το παγκόσμιο πρωτάθλημα ήταν ένα μεγάλο μάθημα για μένα».
ΕΡ: Τι εννοείς ότι ήταν ένα μεγάλο μάθημα;
«Πρώτον αγωνίστηκα μπροστά στους φίλους μου και η στήριξή τους ήταν συγκινητική. Δεύτερον μετά το σοκ, γιατί για μένα ήταν σοκ, πρέπει να μάθω να το διαχειριστώ. Κατάφερα την επόμενη ημέρα να έρθω συγκεντρωμένος και να κατακτήσω το χάλκινο. Αυτό μου δίνει κουράγιο. Ηθελα το χρυσό, νιώθω απογοητευμένος, αλλά τουλάχιστον μέσα μου νιώθω χαρούμενος που βρήκα τη δύναμη να παλέψω στον μικρό τελικό».
ΕΡ: Γιώργο ο κόσμος δεν ξέρει ότι αγωνίστηκες με κάκωση στα πλευρά. Ησουν τραυματίας και δεν το είπες πουθενά. Αυτό κάνει την κατάκτηση του μεταλλίου σου ακόμα πιο σημαντική.
«Δεν το είπα και δεν θεωρώ ότι ήταν δικαιολογία. Ειχα τραυματιστεί στα πλευρά. Από την στιγμή που αποφάσισα να παίξω, αυτό δεν με επηρέασε ούτε στις νίκες, ούτε στην ήττα. Δεν το σκέφτηκα τότε, δεν το σκέφτομαι και τώρα. Από την στιγμή που τρεις χρονιές δεν κατάφερα να κατακτήσω το χρυσό, δεν χρειάζομαι να βρω δικαιολογίες. Χρειάζομαι να εντοπίσω τα λάθη μου για να βελτιωθώ».
ΕΡ: Είναι σκληρό αυτό που λες, αλλά αυτή η στάση, κατά την γνώμη μου είναι που μπορεί να σε βελτιώσει…
«Δεν μου αρέσει να μου χαϊδεύουν τα αυτιά. Θέλω να βελτιώνομαι. Στεναχωριέμαι για την ήττα, αλλά θέλω να γίνω καλύτερος».
ΕΡ: Εχεις δει τα παιχνίδια σου;
«Ναι! Τα έχω δει, αλλά δεν έχω τα έχω αναλύσει ακόμη».
ΕΡ: Πάντως πέτυχες κάτι, που κανείς αθλητής στον κόσμο στην ελευθέρα δεν το έχει πετύχει. Εξι στα έξι μετάλλια. Είναι κάτι που σε ικανοποιεί;
«Ο στόχος μου δεν ήταν το ρεκόρ. Ηταν το χρυσό. Θα ήθελα να είχα πάρει το χρυσό κι ας μην είχα το ρεκόρ. Παρόλα αυτά είναι πολύ σημαντικό που έχω πετύχει κάτι τόσο σπουδαίο, που δεν το έχει καταφέρει άλλος αθλητής στον κόσμο».
ΕΡ: Είσαι το πλέον αγαπητό παιδί της πάλης. Τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στον κόσμο;
«Θα ήθελα να τους ευχαριστήσω. Είναι συγκινητικό που με στήριξαν, με χειροκρότησαν. Πραγματικά θα ήθελα να τους ευχαριστήσω».
ΕΡ: Είναι νωρίς να μιλήσουμε για τον επόμενο στόχο;
«Ο επόμενος στόχος είναι να ξεκουραστώ. Οι μπαταρίες έχουν αδειάσει. Μετά μαζί με τον προπονητή μου τον Αμιράν Καρντάνοφ θα βάλουμε νέους στόχους»
